Αγγλικά

Φέτος αποφασίσαμεν να πέψουμεν τα κοπέλια ιδιαίτερα αγγλικά. Αλλά παρά το ότι εκάμαμεν καλήν κουβένταν για το θέμαν τζιαι ενόμιζα ότι εκαταστάλαξα, έχω πάλε τες αμφιβολίες μου για το πόσον αναγκαίον τζιαι χρήσιμον εν τούτον.

Εγώ άρκεψα τα ιδιαίτερα αγγλικών στην τρίτην δημοτικού, τζαι επαραίτησα τα την 1η λυκείου, όταν επέρασα τα GCEs (o level). Έκαμνα δηλαδή ιδιαίτερα αγγλικά για εφτά συναπτά σχολικά έτη. Απίστευτες ώρες για παρακολούθηση, θκιάβασμαν τζιαι εξετάσεις. Τζιαι εν τέλει, τουλάχιστον ως "προσόντα" (βλέπε χαρτιά, πτυχία), τζείνα τα GCEs δεν μου εχρειαστήκαν πουθενά. Εσπούδασα Ελλάδα τζιαι το πρώτο μου πτυχίον, τζιαι το μεταπτυχιακό μου, για το οποίον σημειώστε ότι για να μπω έπρεπεν να πιάσω συγκεκριμένη βαθμολογία στα GMAT τζιαι τα TOEFL. Τα GCEs εν εμετρούσαν πιον γιατί λέει είχαν περάσει πολλά χρόνια που τα είχα περάσει.

Άρα, πως εξαργυρωθήκαν, ως "διαβατήρια", τζιείνα ούλλα τα χρόνια ιδιαιτέρων; Ουσιαστικά πουθενά. Εννά μου πεις, εν έμαθα αγγλικά, τα οποία εχρησιμοποίησα ως εργαλείον τζιαι στες σπουδές, τζιαι στες δουλειές που εδούλεψα, τζιαι στην καθημερνότητα μου; Ναι, έμαθα. Αλλά εν υπήρχαν άλλοι τρόποι να μάθω, περαν τζείνων ούλλων των χρόνων ιδιαιτέρων, τα οποία φυσικά εστοιχίσαν, μαζί με την εκάστοτε συμμετοχήν στες εξετάσεις, τα βιβλία/ βοηθήματα κλπ. μεγάλα ποσά; Υπήρχαν.

Ας πούμεν εγώ είμαι πολλά ακουστικός τύπος. Παράλληλα πάντα αρέσκαν μου οι ταινίες τζιαι τα ντοκυμαντέρ. Τζιαι επειδή τον τζιαιρόν μας εν είshιεν τόσα πολλά "ντουπλαρισμένα", αναγκαστικά εθωρούσαμεν τα στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους. Υποψιάζουμαι ότι πέραν του 50% του λεξιλογίου μου τζιαι της γενικότερης γνώσης μου στα αγγλικά ήρτεν που την διαδικασίαν τούτην, δηλαδή να ακούω αγγλικά τζιαι να θωρώ τη μετάφρασην πουκάτω.

Κάτι άλλον που εγούσταρα πάντα ήταν να θκιαβάζω βιβλία. Κάποια στιγμήν, άρκεψα να θκιαβάζω αγγλικά βιβλία. Άλλον έναν 20-25% της γνώσης μου στα αγγλικά πιστεύκω ήρτεν που το θκιάβασμαν αγγλικών βιβλίων. Φυσικά, για να αρκέψω να τα θκιαβάζω, είχα μια βάσην γραμματικής τζιαι ορθογραφίας που μου έδωσεν το σχολείον τζιαι τα ιδιαίτερα, αλλά που ένα σημείον τζιαι μετά έκτισα τες δικές μου γνώσεις.

Οι μιτσιοί τωρά αρκέφκουν αγγλικά που την πρώτην του δημοτικού. Ήντα επίπεδον διδασκαλίας έχουν τζιαι εν ακούω λέξην που τους δικούς μου έshιει θκιό χρόνια άλλη υπόθεση. Τζιαι κάμνει μου εντύπωσην που μια γενιάν μετά πρέπει, για να νιώσω καλλίττερα ότι εν παραμελώ την εκπαίδευσην τους, να τους στείλω τζιαι γω να τρων θκιό ώρες την εφτομάν στα ιδιαίτερα.

Δαμέ περιμένω που μέρα σε μέραν να ανακοινώσει καμμιά που τες μεγάλες εταιρίες πληροφορικής τον πρώτον αυτόματον μεταφραστήν, που εννά μιλάς εσύ που τη μιαν τη γλώσσα σου τζιαι εννά ακούεται που την άλλην τζιείνη του συνομιλητή σου. Ήδη στο internet μπορείς εύκολα τζιαι γλήορα να μεταφράσεις ότι θέλεις, δωρεάν, τζιαι με αρκετά μεγάλην αξιοπιστίαν. Άσε που αν θέλεις να μάθεις πραγματικά εις βάθος μια γλώσσα, μόνον αν ζήσεις στη χώραν που τη μιλούν θα τα καταφέρεις. Οπότε αν πάει κανένας να σπουδάσει ή να δουλέψει εξωτερικόν, μπορεί να κάτσει ένα χρόνο foundation, να μάθει τα βασικά για να βάλει μπρος τζιαι μετά να μάθει μέσα που την καθημερινότητα.

Οι θκιό ώρες των αγγλικών κάθε εφτομάν εν φαίνουνται πολλές. Αλλά εν θκιό ώρες που θα εμπορούσαν να κάμνουν κάτι άλλον, ένα δεύτερον άθλημαν ας πούμεν ή κάτι που τέχνες (μουσική, θέατρον κλπ.). Τζιαι έshιει πράματα που όντως πρέπει να τα αρκέψεις μιτσής τζιαι έχουν σίουρον κέρδος, έστω άϋλον.

Τούτα ούλλα προβληματίζουν με για το αν ήταν σωστή επιλογή να πέψουμεν τα κοπέλια αγγλικά ιδιαίτερα.

Ώσπου να κατασταλάξω, stay cool and keep rocking!

Ώστε αρέσκουν σου οι Guns n' Roses....εν το νομίζω...

Την περασμένην εφτομάν επήαμεν Λονδίνο, μετά που 10 χρόνια, για το γάμο μιας πρώτης ξαδέρφης της Αγάπης. 'Οπως τζιαι το 2005, ένα μήνα μετά το γάμο μας, έτσι τζιαι τωρά, επεράσαμεν πολλά καλά τζιαι θα εμπορούσα να διηγηθώ κάποια που τα ωραία που είχαμεν τζιαι στα θκιό ταξίθκια. Αλλά, έκαμεν μου εντύπωσην μια στιγμή, μάλλον αρνητική, την οποία αθθυμήθηκα ξανά πόψε τζιαι εθεώρησα ενδιαφέρον να καταγράψω.

Μιαν που τες ημέρες πριν το γάμο, είπαμεν με την Αγάπη να πιάσουμεν το μετρό τζιαι να βολτάρουμεν νάκκον στην αγοράν. Αλλά ώσπου να βάλουμεν μπρος επέρασεν η ώρα τζιαι είshιεν τζιαι ραντεβού το απόγευμαν για το hair do, οπότε εφανήκαν μας πολλές 24 λίρες για το day card του tube αφού είχαμεν μόνο θκιο-τρεις ώρες διαθέσιμες. Αντί τούτου, επήαμεν για μπυρίτσα τζιαι brunch στην τοπικήν μπυραρίαν του Bounds Green, όπου εμεινίσκαν οι συγγενείς που μας εφιλοξενούσαν. Εφάμεν το μπέργκερ -καταστροφή μας, ήπιαμεν τα ales μας τζιαι εξεκινήσαμεν για βόλταν στες γειτονιές της περιοχής.

Σημειωτέον ότι εφορούσα t-shirt με φούτερ, το οποίον φανελλούδιν είshιεν πάνω το σήμαν των Guns n' Roses, δώρον που έναν κολλητόν. Εν αξιοσημείωτον ότι η εν λόγω φανέλα έshιει πολλύ σουξέ όπου πάω για κάποιο λόγο. Τέσπα.

Όπως επερπατούσαμεν λοιπόν με την Αγάπη, εδώκαμεν σε μιαν διασταύρωσην, όπου εστέκετουν ένας παshιής τύπος, μουσάτος, κρατώντας βασταρκές. Όπως ερέσσαμεν που δίπλα του, προσπαθεί να μου τραβήσει την προσοχήν, πιθανότατα για να ζητήσει ριάλια (αν τζιαι εν παίρνω όρκον). Εγώ, αφενός επειδή εφάνηκεν μου πολλά ζουμερός για πεινασμένος, τζιαι αφετέρου γιατί το ταμείον στα ταξίθκια κρατά το η Αγάπη (κοινώς, εν εβάστουν μπακίρα πάνω μου) εν του απάντησα καθόλου. Καθώς τον προσπερνούμεν το λεπόν, ακούω τον να λαλεί: "...so you like Guns n' Roses. I don't think so".

Παραλλίον να στραφώ να τον ρωτήσω τι εννούσεν με τούτον. Όποιος γουστάρει Guns n' roses διά ριάλια σε ζηθκιάνους, ή ότι έπρεπεν τουλάχιστον να ακούσω τι είshιεν να μου πει; Για το υπόλοιπον της βόλτας ομολογώ ότι εβασάνισεν με τούτη του η κουβέντα. Τζιαι εβασάνισεν με τζιαι το γιατί να με βασανίσει.

Το βάσανον επέρασε μου αλλά έμεινε μου η απορία: τι ήθελεν να πει ο παshιής μουσάτος με τες βασταρκές για λλόου μου τζιαι τους Guns n' Roses?

Ώσπου να μου περάσει τζιαι η απορία, stay cool and keep rocking!

Μεν ρίφκετε αφκά πά' στον τοίχον....

Τωρά το καλοτζιαίριν υπήρξεν μια φαινομενική ειρήνη στο διαδίκτυον, είτε γιατί ο κόσμος επροτιμούσεν να ποστάρει selfies που τες διακοπές του, είτε διότι επροκύπταν πιο άμεσα θέματα, όπως οι πρόσφυγες που την Μ. Ανατολή ή η σκόνη που μας εshιέπασεν τούτην την εφτομάν. Λλίον πολλά επόκατσεν η κουβέντα για τες εξελίξεις στο κυπριακόν, το οποίον τζιαι τζιείνον έκοψεν λλίον ταχύτηταν. Τζιαι γω η αλήθκεια εν επολλοασχολήθηκα, ούτε έγραψα τίποτε ούτε υπέκυψα στον πειρασμόν να συζητήσω, πέραν ορισμένων σχολίων όπως π.χ. στο blog του Fristuti.

Τωρά που εμπήκεν ο Σεπτέμβρης όμως αρκέψαν ήδη τα όργανα, με ή χωρίς αφορμήν. Ας πούμεν η παράσταση του ΘΟΚ στο αρχαίο θέατρον της Σαλαμίνας. Αν κάμεις μια βόλταν στα ΜΜΕ ή τα μέσα κοινωνική δικτύωσεις θα δεις λιτανείες ολόκληρες, ακόμα τζιαι "εκστρατείες διαφώτισης", είτε υπέρ είτε κατά της συγκεκριμένης εκδήλωσης.

Βλέποντας το ύφος των συζητήσεων τζιαι φυσικά των αναπόφευκτων χαρακτηρισμών, υπενθυμίζω συνέχεια στον εαυτό μου ότι ΔΕΝ πρόκειται να ππέσω στην παγίδαν ορισμένων να τσακώνουμαι για το κυπριακό. Εγώ έχω την άποψη μου, αν με ρωτήσει κάποιος προσωπικά ή με προκαλέσει θα του απαντήσω, αλλά τούτην τη φοράν εν φακκώ πένναν, οϊ μόνον για τους διάφορους γραφικούς που θωρούν παντού γυρόν τους εχθρούς, υπόγειες χρηματοδοτήσεις τζιαι άλλες θεωρίες συνομωσίας, τζαι στολίζουν όποιο διαφωνεί μαζίν τους με επίθετα, αλλά, κυρίως, για όσους το παίζουν τζιαι καλά "διαλλακτικοί" τζιαι "μετριοπαθείς" ενώ κάθε φοράν που οι ακραίοι ξεχαρμανιάζουν, τούτοι ούλλοι χειροκροτούν τζιαι χαιρεκακούν που μέσα τους με έναν "πε τα χρυσόστομε/η", διότι οι ίδιοι εν έχουν καν τα κότσια να βρίσουν. Ειδικά για τούτην την κατηγορίαν, που εν θέλει επιχειρήματα για να πειστεί αλλά βολεύκεται τόσον ωραία με τον καφκάν των άλλων, που δηλώνει "ούτε με τους "απορριπτικούς" ούτε με τους "επανενωτικούς" εγώ δεν προτίθεμαι να σπαταλήσω ούτε δευτερόλεπτον. Το χάζιν μάλιστα με ορισμένους που τούτους είναι ότι για άλλα θέματα είναι γεμάτοι ως πάνω με το "ή είσαι μαζί μας ή εναντίον μας". Αλλά στο κυπριακόν εν θέλουν να εν με κανέναν, "διαχωρίζουν τη θέσην τους". Κανεί πλέον τζιαι με τούτον το είδος.

Διότι όπως εμέναν η διαδρομή μου προς τη συνειδητοποίησην κάποιων βασικών πραγματικοτήτων, στο κυπριακόν τζιαι τη ζωήν γενικά, ήταν τζιαι είναι αργή, προσωπική, επώδυνη τζιαι διαρκής, έτσι πρέπει να εν τζιαι για τούτους τους αθρώπους. Καμμιά διευκόλυνση. Γιατί στο κάτω κάτω, ποιος είμαι γω, καμμιά αυθεντία για να τους οδηγήσω στο "φως"; Μπορεί να έχουν τζιείνοι δίκαιον τζιαι οϊ εγώ. Αν τζιαι επειδή εν είμαι "ταπεινός", ξέρω πότε έχω δίκαιον, ειδικά για κάποια πράματα στα οποία έχω εντρυφήσει.

Ώσπου να τηρήσω τη δέσμευση μου, stay cool and keep rocking!

Δημόσιος θηλασμός

Μετά το ποιητικό ξέσπασμαν της προηγούμενης ανάρτησης, επιστρέφουμεν σε κάτι πιο "πιπεράτον", ήτοι τον θηλασμόν βρεφών σε δημόσιους χώρους. Την αφορμήν έδωσεν μου την μια κοπέλλα που, παρόλον την γνωρίζω μόνο μέσω facebook, θεωρώ την πολλά ενδιαφέρον τζιαι δυναμικόν άτομον. Τωρά τελευταία η κοπέλα τούτη προωθεί αρκετά συχνά την γνωστήν, φεμινιστικής θεώρησης, απαίτησην να θεωρείται φυσιολογικόν τζιαι κοινωνικά αποδεκτόν να κάμνουν οι μαμάδες το θηλασμόν των βρεφών τους σε κοινή θέα, χωρίς να δικαιούται ο οποιοσδήποτε (κυρίως τυχόν αυγουλομάτηδες άντρες) να επικρίνει με τον οποιονδήποτε τρόπον, άμεσον ή έμμεσον.

"Γιατί οι άντρες να μεινίσκουν topless με την μεγαλλύττερην ευκολίαν τζιαι να μεν δρώννει το αυτίν κανενού αλλά μόλις μια κορούδα δείξει νάκκον στήθος να γίνεται χαλασμός κόσμου" διερωτάται η φίλτατη, τζιαι η αλήθκεια δυσκολεύκουμαι να δώκω μονοκόμματην απάντηση. 

Τούτα τα θέματα έννεν άσχετα καθόλου με το θέμα "γυμνό" τζιαι το πως πλασάρουμεν ο καθένας το σώμαν του μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Εν προφανές ότι το ίδιο σώμα που θωρείς τίτσιρον μπροστά στον καθρέφτην του μπάνιου έshιει διαφορετικήν επίδρασην, ως θέαμαν, αναλόγως του περιβάλλοντος στο οποίον το εκθέτεις. Μέσα στο μπάνιον ή γενικά όταν το θωρείς μόνον εσύ, ή έστω εσύ τζιαι π.χ. η σύντροφος σου, εν προκαλεί πρόβλημαν, το αντίθετον μάλλον. Μέσα στη μέσην του δρόμου, ενδεχομένως να σε στείλει φυλακήν. Σε μιαν παραλίαν γυμνιστών εν οκ. Σε άλλες παραλίες οϊ. Στες ίδιες παραλίες μπορεί οι αθρώποι να κρύφκουν τα "επίμαχα σημεία" με τρόπον που τα αναδεικνύει παραπάνω παρά αν ήταν γυμνά, αλλά ο νόμος περί "προσβολής της δημοσίας αιδούς" εν παραβιάζεται.

Ο θηλασμός των βρεφών έννεν κάτι "πονηρόν", εν μια που τες πιο τρυφερές τζιαι ανθρώπινες εικόνες, πέραν της ευεργετικής επίδρασης του μητρικού γάλακτος στην υγείαν των μωρών. Η δε ψυχική διάθεση της μάνας κατά τον θηλασμόν είμαι σίουρος ότι απέχει παρασάγγας που τη διάθεσην ας πούμεν μιας γυμνόστηθης σε μιαν παραλίαν. Γιατί τότε εν θέμαν το να θηλάσει μια γυναίκα το μωρόν της δημοσίως;

Υπάρχουν θκιό διαστάσεις στο θέμαν κατ' εμέναν. Αφού μιλούμεν καθαρά για τες περιπτώσεις όπου ο θηλασμός πρέπει να γίνει σε δημόσιο χώρο, τότε πρόβλημαν μπορεί να υπάρξει μόνο σε θκιό περιπτώσεις: 1) αν η ίδια η μάνα εν νιώθει άνετα να την δουν γυμνόστηθη 2) αν κάποιος ή κάποιοι που τους παριστάμενους εν νιώθουν άνετα να την θωρούν. Στην πρώτην περίπτωσην η μάνα προφανώς εν μπορεί να απαιτήσει που τους άλλους να την αφήκουν μόνην της, ο χώρος εν δημόσιος τζιαι δικαιούνται να μείνουν. Οπότε ή θα καταπολεμήσει τη συστολήν της είτε θα πάει κάπου να εν μόνη της. Στη δεύτερην όμως περίπτωσην, τζιαι εφόσον εν προνοείται που το νόμον να γίνεται ο θηλασμός "ιδιωτικά" (αφού εν προκαλεί "προσβολήν δημοσίας αιδούς") τότε κανένας εν έshιει δικαίωμαν να "εγκαλέσει" την μάνα να πάει αλλού.

Προσωπικά, εν τραβώ κανένα ζόριν να θηλάσει μια μάνα μπροστά μου. Αλλά επειδή είμαι άντρας, εννοείται ότι θα προσπαθήσω να μεν παρεξηγηθεί τυχόν βλέμμα μου ως αδιάκριτον. Ετσι ενδεχομένως αν τζιείνη η μάνα μου απευθύνει το λόγον ενώ θηλάζει να αποφύγω να θωρώ προς το "επίμαχο σημείον". Εν δίκαιον να ξεβολευτώ έτσι; Μπορεί οϊ, αλλά προτιμώ να το χειριστώ παρά να απαιτήσω να πάει αλλού να θηλάσει. Εν θεωρώ ότι προσβάλλει κάτι ή κάποιον.

Που τούτην την άποψην, θα ελάλεν κάποιος ότι οποιουδήποτε τύπου "ανεπιτήδευτη" γύμνια, όπως το απλώς να περπατάς γυμνός χωρίς να "μοστράρεις" τα επίμαχα σημεία, να μεν έπρεπεν να θεωρείται "προσβολή της δημοσίας αιδούς". Κάποτε εξάλλου πρέπει να συμφιλιωθούμεν με την πραγματική μας φύση, που εν γυμνή, τζιαι οϊ ντυμένη τζιαι φτιασιδωμένη.

Ώσπου να μπορούμεν να κυκλοφορούμεν χωρίς ενδεχομένως να προσβάλλουμεν, stay cool and keep rocking!