Η πιο πάνω κυνική "γελοιογραφία" μέμφεται τον τρόπο χειρισμού μεταναστών (ή "αιτητών ασύλου") στην Αυστραλία, αλλά ουσιαστικά αφορά μας ούλλους, ως χώρες - δέκτες αθρώπων που κατατρεγμένοι που την βίαν, την ανέχειαν τζιαι την πείναν αναγκάζονται να φύουν που τον τόπον τους.
Επειδή τζιαι οι κυπρέοι υπήρξαν θύματα της βίας, της προσφυγοποίησης, της πείνας, της ανάγκης να γίνουν "οικονομικοί μετανάστες" τζιαι "αιτητές ασύλου", εννά περίμενες όταν έρκετουν η σειρά τους ως κοινωνία να "ανταποδώσουν", ότι θα ήταν στοιχειωδώς θετικοί. Όπως ούλλοι ξέρουμεν, η κυπριακή κοινωνία έδειξεν τζιαι δείχνει έναν πολλά "πρόστυχον" πρόσωπον, τόσον προς τους μετανάστες όσον ειδικά τζιαι προς τους αιτητές ασύλου, τους οποίους λλίον πολλά έshιει ταυτίσει με απατεώνες χαραμοφάηδες. Εν φκάλλω τον εαυτό μου έξω, εν μπορώ να ισχυριστώ ότι έκαμα κάτι προσωπικά για να αμβλύνω τούτην την κατάστασην, ούτε με βλέπω να κάμνω κάτι δραστικόν προσεχώς. Εν αρκεί φυσικά η συνειδητοποίηση του προβλήματος, πρέπει ο καθένας μας να κάμει "κάτι" για να βοηθήσει στη λύσην του.
Τούτη ούλλη η γραμμή σκέψης εξεκίνησεν που τούτην την σκηνήν με τη Μέρκελ τζιαι μιαν παλαιστίνιαν νεαρήν. Θκιαβάζοντας το άρθρον εν εύκολον να "κατακεραυνώσεις" τη Μέρκελ (διότι αν η ηγέτης μιας που τες πιο δυνατές, οικονομικά, πολιτικά κλπ. χώρες του κόσμου εν μπορεί να δώσει καλλίττερην απάντησην που τζιείνην που έδωσεν εν έχουμεν υπόθεσην ως είδος) αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ θα μπορούσα εύκολα να απαντήσω σε τζιείνην την κορούν για τους λόγους που το "σύστημαν" εν έτοιμον να την "ξεράσει", τζιείνην τζιαι την οικογένειαν της, πίσω στο λάκκον που τον οποίον εκατάφερεν προσωρινά να δραπετεύσει. Ή γιατί μπορώ εγώ προσωπικά να απολαμβάνω κάποια αγαθά που έπρεπεν να θεωρούνται στοιχειώδη (ασφάλεια, διατροφή, παιδεία, ψυχαγωγία κλπ.) τα οποία η ίδια στερείται λόγω του που έτυχεν να γεννηθεί. Τι απάντησην να της δώσεις; Οϊ για τους λόγους που συμβαίνει τούτον, αλλά για το πως μπορούμεν να συνεχίζουμεν να ζούμεν οι υπόλοιποι εν γνώσει μας για το τι συμβαίνει σε άλλα μέρη του κόσμου μας, ειδικά για μας τους κυπρέους, δίπλα μας, σε Συρία, Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Αφρική κλπ, χωρίς να αρρωστούμεν που τη στεναχώρκαν.
Που την μιαν, εν σωστόν να έshιεις μιαν συναίσθησην του πόσον "μηδαμινή" εν η ύπαρξη μας μπροστά στα μεγέθη τούτου του κόσμου, που την άλλην τίποτε εν ξεκινά μόνον του, εν πρώτα που τον καθένα μας που πρέπει να αρχίζουμεν, τζιαι μετά στες συλλογικότητες στες οποίες μπορούμεν να ενταχθούμεν, για να αλλάξουμεν το πόσον σκληρός εν τούτος ο κόσμος για μεγάλο μέρος των συναθρώπων μας (τζιαι των άλλων ειδών ζωής σε τούτον τον πλανήτην).
Εν μπορώ για την ώραν να παρουσιάσω την επόμενην μου "πράξην" προς βελτίωσην τούτου του κόσμου. Επί του παρόντος υπάρχει μέσα μου μόνον μια στοιχειώδης "συνειδητοποίηση", που πολλοί ανάμεσα μας εν έχουν καν. Αν τζιαι μπορεί κάποιος να πει ότι όσοι που μας εν τζιαι "συνειδητοποιημένοι" τζιαι εν κάμνουν κάτι, εν shιειρόττεροι που τους υπόλοιπους. Το μόνον που έχω για την ώραν εν "αγαθές προθέσεις". Φυσικά, ο δρόμος προς την κόλασην εν στρωμένος που λλόου τους.
Ώσπου να περάσω που την συνειδητοποίησην στα έργα, stay cool and keep rocking!
Εσύ ή μάλλον η ομάδα που περιγράφεις είναι η μια όψη του νομίσματος. η άλλη είναι άτομα όπως η Μαρία, που ξοδεύει από το χρόνο της και τα χρήματά της για να βοηθά, μόνο να πω ότι όταν ήταν οι πρόσφυγες στην Κοκκινοτρεμιθιά πήρε άδεια πήγε βοηθούσε και μάζευε τρόφιμα, ρούχα ότι μπορούσε ο περίγυρος της να δώσει. είναι άτομα όπως η πεθερά μου που είναι στην ομάδα διανομής τροφίμων της εκκλησίας της γειτονιάς της και όσα τρόφιμα δεν δίνονται κάθε μήνα, βρίσκει οικογένειες που τα χρειάζονται και τα δίνει. Είναι η Ελένη, δασκάλα, που βοηθά παιδί να μάθει ελληνικά επειδή το έχει ανάγκη. Μπορώ να σου πω για τον Κώστα που σε κάθε περίπτωση τρέχει και βοηθά σε ό,τι έχει ανάγκη. Είναι η Μαρία που βοηθά μετανάστες που έχουν προβλήματα με το νόμο και τους συμβουλεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αρκετοί άλλοι που ξέρω. Τούτοι οι άνθρωποι έχουν τζαι συνείδηση τζαι βοηθούν.
Όταν θέλουμε να βοηθήσουμε, όταν θέλουμε να δράσουμε υπάρχει τρόπος. Επομένως, χωρίς να θέλω φανώ σκληρή ή επικριτική το να είσαι συνειδητοποιημένος αλλά να μεν κάμνεις κάτι δεν έχει κανένα νόημα και καμιά αξία.
Διαφωνώ. Η συνειδητοποίηση εν απαραίτητο βήμα. Συμφωνώ ότι που μόνη της έννεν αρκετή. Έτερον εκάτερον. Επίσης, αν σαν πολίτης πληρώνω φόρους, που τους οποίους βάσει νομικών τζιαι πολιτικών συνθηκών τζιαι συμφωνι΄'ων το κράτος μου οφείλει να διαθέσει ανάμεσα σε άλλα τζιαι για τον ορθόν χειρισμόν του μεταναστευτικού, τότε ήδη κάμνω κάτι. Αλλά έννεν τούτον το πνεύμαν της ανάρτησης. Εν μιλώ για μεμονωμένες πράξεις "φιλανθρωπίας". Μιλώ για πιο "ριζοσπαστικές" κινήσεις τζιαι συμπεριφορές.
Διαγραφή"Το μόνον που έχω για την ώραν εν "αγαθές προθέσεις"" είπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν να σε αρωτήσω "πόσα σου σουστίζουν;" αλλά έδωκες μιαν απάντησην στην Μάνα που αποστομώννει τζιαι στην δικήν μου ερώτηση. "πληρώννω φόρους".
Το να πληρώννεις έντιμα τους φόρους σου σήμμερα σε έναν κράτος δικαίου στο οποίον μπορείς να έχεις άποψην, εν το μόνον είδος πατριωτισμού τζιαι αλληλεγγύης που έχει ακόμα σημμασίαν, αλλήλεγγύης τζιαι για τους πρόσφυγες (τζιαι ορθά απαιτούμεν που το κράτος να διαχειρίζειται αυτήν την αλληλεγγύην που του αναθέτει ο κάθε πολίτης με ανθρωπισμόν, αποτελεσματικότηταν τζιαι γενναιοδωρίαν στα μέτρα των πόρων), αλληλεγγύης τζιαι για τους δικούς που η αγορά εξαιρεί, αποκλείει, που την διανομή του πλούτου.
Η μόνη ουσιαστική συνειδητοποίηση νομίζω εν η στάση σου, τζιαι στάσεις όπως τζιείνου του τύπου που υπογράφει OSR που τρώει τα ννιάτα του να απαιτεί κράτος δικαίου τζιαι για τους ξένους. Τα άλλα εν χόμπι, όπως τζιαι τα κοινωνικά παντοπωλεία, που άμαν σου κάμνει κκέφιν, γιατί όι. Φτάννει να μεν προσβάλλεις την αξιοπρέπειαν τους βοηθούμενους τζιαι να μεν τους χρησιμοποιείς σαν μέσον για αλλότριους σκοπούς (προσιλιτισμόν, φοροδιαφυγήν, νευρωτικές ανωμαλίες )
Ο OSR εν καλόν παράδειγμαν για το που το παίρνω το πράμαν. Τες παραπάνω φορές που εμιλήσαμεν έκαμεν μου "ποξιλίκκιν" για το "τι κάμνεις ή θα κάμεις εσύ για τούτα που πιστεύκεις ότι εν σωστά τζιαι δίκαια" τζιαι φυσικά εν τον ικανοποιούσεν ούτε η καλή πρόθεση ούτε η φορολογική ευσυνειδησία . Όπως έθθα ήταν αρκετόν για την κοπελλούαν που την Παλαιστίνη που εννά απελαθεί μετά που 4 χρόνια ψεύτικης ελπίδας. Πως μπορώ να κατακρίνω τη Μέρκελ όταν ούτε εγώ θα είχα λόγια ή νηφάλιαν αντίδρασην μπροστά στα δράματα τούτα...
ΔιαγραφήΌποιος κάμνει επικοινωνιακά τσιαλιμούθκια τζιαι θέλει να κάμει "μάθημα" στους γερμανούς ασεβώντας πάνω στον ψυχικόν κόσμον ενός μωρού εργαλειοποιώντας τον είναι ΤΕΡΑΣ τζιαι αυτόν είναι η Μέρκελ.
ΔιαγραφήΠόσα σου "κουστίζουν", εν αμπλέπουμεν τίποτε πκιόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Woofis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο ΣΟΥ αναδεικνύει, έστω και εμμέσως τζιαι πογυριστά, τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και τον εγωκεντρισμό, τον ατομικισμό και την εσωστρέφεια που καλλιεργεί το αστικό σύστημα, καθώς και την ανηθικότητα των πολιτικών του εκπροσωπών.
Παράλληλα όμως [το κείμενο ΣΟΥ] αποτυγχάνει να αναδείξει αυτό που έχω πλειστάκις και με φορτικότητα πει: την ταξικότητα που εμπεριέχεται στις (πολιτικές) πράξεις και ενέργειες όπως αυτή της Μέρκελ απέναντι στην παλαιστίνια νεαρή μετανάστρια... Απτό παράδειγμα ταξικής συμπεριφοράς είναι και η στάση των ευημερούσων σήμερα χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω των λεγόμενων θεσμών της και πολιτικών εκπροσωπών της ή τεχνοκρατών, όπως οι Σιόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και ΣΙΑ, απέναντι στις χώρες της Νότιας Ευρώπης και δε απέναντι στην Ελλάδα...
Το ζήτημα με το οποίο καταπιάνεσαι φίλε Woofis, είναι βαθύτατα ταξικό και κατ’ επέκταση και πολιτικό. Και σχόλια όπως αυτό της Manaς, όσο καλοπροαίρετα κι αν είναι, το εκφυλίζουν [από τις σωστές του διαστάσεις] και το μετατρέπουν ή το περιορίζουν σε θέμα φιλανθρωπίας ή/και ηθικής. Δυστυχώς η ανθρωπότητα ΔΕΝ σώζεται [από τη φτώχεια, την μετανάστευση, την προσφυγοποίηση, ή την ανεργία] με τις φιλάνθρωπες πράξεις ή τις αγαθοεργίες της όποιας Μαρίας ή του όποιου Κώστα... Τούτα εν «τρύπες στο νερό», όπως λαλεί σ’ ένα ποίημα του κι ο Μέγας Λιασίδης!
Μπορεί να μεν χρησιμοποιώ τες ίδιες λέξεις αγαπητέ Άνεφ (με χαράν θωρώ ότι δεν εγκατέλειψες τα μπλογκερικά δρώμενα by the way) αλλά λέμεν εν πολλοίς κάτι παρόμοιον: η "συνειδητοποίηση" ενός εκάστου που μας για το τι προκαλεί τούτην την παράνοιαν, μικρή γεύση της οποίας φκαίνει στο βίντεο που έβαλα, εν έναν πρώτο βήμαν για "δράσην" προς τη σωστήν κατεύθυνσην, αρχικά ως άτομα τζιαι μετά, κατά προέκτασην, ως συλλογικότητες, διότι όντως οι "μεμονωμένες" τζιαι ατομικές πρωτοβουλίες αποδεικνύονται ανεπαρκείς για σταματήσει η φτώshια τζιαι ο πόλεμος, αποτελέσματα του τρέχοντος συστήματος.
Διαγραφήδεν θα διαφωνήσω ότι είναι μεμονωμένες πράξεις τζαι ίσως μια τρύπα μέσα στο νερό, μπροστά στο τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει. Το κράτος θα έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες του, ώστε να μεν χρειάζεται ο κάθε Κώστας τζαι η κάθε Μαρία να βουρά να βρίσκει φαί τζαι ρούχα για κάποιον που έσσει ανάγκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά το κράτος, όπως εσυμφωνήσετε οι περισσότεροι, είναι ανύπαρκτο σε τούτες τζαι σε πολλές άλλες καταστάσεις. άρα απαιτούμε περισσότερο και καλύτερο κράτος τζαι τζοιμούμαστε ήσυχοι ότι εκάμαμε τζείνο που πρέπει απέναντι στην κοινωνία;
εν πολλά παθητική τζαι χωρίς να θέλω να σπείρω τα ζιζάνια των διακρίσεων, πολλά αντρική τούτη η στάση :). εν αρκεί να αναγνωρίζουμε το πρόβλημα, πρέπει να βρίσκουμε και να δίνουμε λύσεις.
Υγ. Και χρόνια σου πολλά για χτες. Σου εύχομαι ό,τι το καλύτερο μια ζωή όπως την θέλεις.
Ευχαριστώ αγαπητή μου για τες ευχές! Πέρκι του χρόνου να μεν συνδυαστούν με "θλιβερές επετείους" τα γενέθλια μου.
ΔιαγραφήΗ πιο ριζοσπαστική θεώρηση αρχικά τζιαι η μετέπειτα δράση για βελτίωσην των πραγμάτων εν η μόνη που μπορεί να δώσει ευρείαν λύσην τζιια αποτέλεσμαν. Αρχίζουμεν που το άτομον τζιαι πάμεν στα σύνολα, ώσπου να φτάσουμεν στο επίπεδον της ανθρωπότητας. Κάτι εν σάπιον στο βασίλειον της Δανιμαρκίας, τζιαι χωρίς να απαξιώνεις τες καλές προθέσεις τζιαι πράξεις διαφόρων ανθρώπων, ως προσωπικές πρωτοβουλίες, εν προφανές ότι εν ανεπαρκείς. Ούτε η αδράνεια εν καλή, ούτε η επανάπαυση ότι "εκάμαμεν το χρέος μας" με θκιό-τρεις αναξιοπαθούντες που εβοηθήσαμεν. Ακούεται ουτοπικόν ίσως, αλλά που κάπου πρέπει να αρκέψουμεν.
Λόγω χάρην αν ο άθρωπος της εκκλησιάς που διά το σακκουλλούϊν με το φαίν στον νηστικόν μετανάστην εν μπορεί να δει τα πραγματικά αίτια που τον εφέραν πεινασμένον στο κατώφλιν του, τζιαι κλείει την πόρταν αφενός θεωρώντας ότι "εκαθάρισεν" τζιαι αφετέρου ότι κάπως εν ευθύνη του μετανάστη η κατάντια του, τότε εν έγινεν τζιαι τίποτε άξιον λόγου, τζιαι πάλε τα ίδια θα έχουμεν την επομένην. Εν τούτον το πνεύμαν τζιαι ο προβληματισμός της ανάρτησης.
να πω "άσχετο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα αφιέρωμα στον Τάσσο Λειβαδίτη αναφέρθηκε πως όταν επέθανε, εσταμάτησε ένας ζητιάνος κάποιο φίλο του Λειβαδίτη με τον οποίο τον είδε να περπατούν μαζί τζιαι ερώτησεν τον πού εχάθηκε τζιείνος ο καλός ο κύριος.
Ο φίλος του Λειβαδίτη απάντησε πως επέθανε, κάτι που στεναχώρησε ιδιαίτερα τον ζητιάνο.
Κάθε πρώτη του μήνα ο Λειβαδίτης εδιούσεν του ζητιάνου λεφτά, παρόλο που σαν αριστερός επίστευκε πως ήταν ο ρόλος του κράτους να προσφέρει τα αναγκαία σε ούλλους. Αλλά εν εμπορούσε να αδιαφορήσει μπροστά στη φτώσιεια του αθρώπου που εθωρούσε κάθε μέρα.
Αυτά σχετικά με το ποιος οφείλει να βοηθά τζιαι πως.
Εν αναιρεί το έναν το άλλον. Απλά σε έναν στοιχειωδώς "λειτουργικόν" κόσμον εν πρέπει να υπάρχουν "επαίτες" (ζητιάνοι τζιαι άλλα είδη)...
ΔιαγραφήΔεν είχα πρόθεση να κάνω άλλη παρέμβαση [ό,τι είχα να πω, το είπα στο πρώτο πιο πάνω σχόλιο ΜΟΥ], όμως μερικές τοποθετήσεις όπως αυτή της σχολιογράφου Δεσποσύνης, που λέει ότι «κάθε πρώτη του μήνα ο Λειβαδίτης εδιούσεν του ζητιάνου λεφτά, παρόλο που σαν αριστερός επίστευκε πως ήταν ο ρόλος του κράτους να προσφέρει τα αναγκαία σε ούλλους», την οποία (τοποθέτηση) θεωρώ παραπλανητική, με αναγκάζουν να επανέλθω...
ΔιαγραφήΤο ότι ως Αριστεροί πιστεύουμε πως οι κοινωνίες πρέπει να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε τα λόγια του ίδιου του Τάσου Λειβαδίτη
«είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί
εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε»,
να μην ισχύουν [κι αυτό ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πραγματωθεί επί καπιταλιστικού εδάφους και σε ΚΑΝΕΝΑ «στοιχειωδώς “λειτουργικόν” κόσμον», του καπιταλισμού, φίλε Woofis ], ΠΟΣΩΣ μας απαγορεύει να βοηθήσουμε οικονομικά ή άλλως πως, συνάνθρωπους μας που έχουν πραγματικά που έχουν σοβαρές ανάγκες και προβλήματα... Δεν κατάλαβα γιατί να υποβάλλεται, πως επειδή ένας Αριστερός «πιστεύει πως είναι ο ρόλος του κράτους να προσφέρει τα αναγκαία σε ούλλους» [ΕΓΩ θα ‘λεγα να γίνεται δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου], δεν θα πρέπει να τον ενδιαφέρει να βοηθήσει αναξιοπαθούντες συνάνθρωπους του... Ενοχλεί επειδή λέμε ότι οι φιλανθρωπίες δεν λύνουν προβλήματα και είναι τελικά απλώς «τρύπες στο νερό»;
Anef, επαρεξήγησες το σχόλιο μου. Προφανώς εν το έγραψα καλά.Τούτο που ήθελα να δείξω με το παράδειγμα με τον Λειβαδίτη εν πως ιστεύω πως σαν αριστερός όι απλά εν απαγορεύται "να βοηθήσουμε οικονομικά ή άλλως πως, συνάνθρωπους μας που έχουν πραγματικά που έχουν σοβαρές ανάγκες και προβλήματα", αλλά επιβάλεται που την ηθική μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτό τζιαι ο Λειβαδίτης παρόλο που εθεωρούσε πως το κράτος οφείλει να παρέσχει, εβοηθουσε τον συνάθρωπο του. Παρόλο που έκαμνε μια "τρύπα στο νερό".
θα μας κρίνει η ιστορία όλους πολύ αυστηρά με την απάθεια που δείχνουμε στο θέμα
ΑπάντησηΔιαγραφή