Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Διαφθορά: αιτίες τζιαι λύσεις


Αν έshιει έναν καλόν η προεδρία Αναστασιάδη, τα πρώτα θκιό χρόνια της δηλαδή γιατί όπως πάει παίζει να μεν κλείσει πενταετίαν, είναι ότι έshιει action ρε αδερφέ, ανατροπές, ανακαλύψεις νέων τροφίμων (της ταshιηνόπιττας λόγω χάρην) κλπ. Είχαμεν αρχές-αρχές της το σπάσιμον άλλου ενός στερεοτύπου για τες κυπριακές μάζες, τζιείνου που ελάλεν ότι οι τράπεζες εν σιγουράκια τζιαι οι καταθέσεις "ιερές" (που αθρώπους που θεωρούν οτιδήποτε "ιερόν" νάμπου περιμένεις;) τζιαι τωρά έχουμεν την συνειδητοποίησην ότι "εφάν μας οι δικηγόροι". Για ούλλα τωρά φταίουν οι δικηγόροι τζιαι οι διάφορες εκφάνσεις τους (εισαγγελείς, δικαστές, ερευνητές, προέδροι, βολευτές κλπ κλπ.). Εξυπνήσαμεν τζιαι εσυνειδητοποιήσαμεν ότι έχουμεν παντού χωμένους δικηγόρους να ορίζουν τη ζωήν μας. Πάντως εγώ αθθυμούμαι ότι που τον τζιαιρόν που εσπούδαζα, εν ενοείτουν φοιτητής νομικής που να μεν νεκατώνεται στες "παρατάξεις". Ήταν αυτονόητον ρε παιδί μου. Δικηγόρος ίσον εν δυνάμει πολιτικός. Προς τι λοιπόν η "έκπληξη"; Τωρά το επήραμεν είδησην;
Έshιει επίσης χάζιν να θωρείς κόσμον τζιαι κοσμάκην, που τα "ψηλά" στα "χαμηλά, να shιήζει το μαγιώ του για το "απόστημαν", την "δυσωδίαν", το "βόθρον" κλπ. του "πολιτικού μας συστήματος", τζιαι την "απαξίωσην των θεσμών". Να μεν πιστεύκει το εύρος τζιαι το βάθος της "διαφθοράς". Τζιαι να διερωτάται "πως εφτάσαμεν ως δαμέ"; Ξεχάννουμεν φυσικά ούλλοι μας ότι οι πολιτικοί μας, οι δικαστές μας, οι βουλευτές μας, οι δημάρχοι μας, έννεν εξωγήινοι, εν κάποιοι που εμάς. Τζιαι η συμπεριφορά τους έshιει άμεσην σχέσην με τη δική μας, η διαφθορά τους εν τζιαι δική μας.
Ο φίλος ο Άνεφ, νιώθοντας δικαιωμένος για τες διαχρονικές του πολιτικές θέσεις, έshιει φυσικά την απάντηση για το σταθερόν τζιαι σίουρον αίτιον της διαφθοράς: εν ο καπιταλισμός (ηλίθιε) τζιαι οι θιασώτες του, η "δεξιά" δηλαδή. Είναι όντως τούτη η απάντηση; Αν είναι τόσον ξεκάθαρη τζιαι προφανής γιατί εν τόσον δύσκολον να ανατραπεί το παρόν "σύστημαν"; Επίσης, στες προσπάθειες που εγίναν ήδη για ανατροπήν του, η "διαφθορά" εν απούσα; Τζιαι αφορά πάντα "καπιταλιστές"; Μεν απαντήσετε.
Ο άθρωπος στα πρώτα στάδια εξέλιξης του ως κυρίαρχος της τροφικής αλυσίδας του πλανήτη, ήταν οργανωμένος σε μικρές ομάδες (bands), χωρίς ουσιαστικά "ηγέτες". Οι πρώτοι τέθκιοι εμφανιστήκαν σε μιαν ήπιαν μορφήν (του στυλ "πρώτος μεταξύ ίσων") όταν οι ομάδες των αθρώπων εμεγαλώσαν για να αποτελέσουν "φυλές" (tribes). Το επόμενον στάδιον ήταν τα λεγόμενα "βασίλεια", όπου υπήρχεν ο "φύλαρχος", ο οποίος εν εδούλευκεν ο ίδιος για τα προς το ζειν (εσυντηρούσεν τον ο "λαός") τζιαι η θέση του ήταν "κληρονομική" (άμα επεθάνισκεν αναλαμβάναν οι "διαδόχοι" του). Το στάδιον στο οποίον είμαστεν τωρά ονομάζεται "κράτος". Στο κράτος υποτίθεται για να λειτουργήσεις χρειάζεσαι αφενός "ηγεσίαν" τζιαι αφετέρου "γραφειοκρατίαν". Τούτον καθορίζει το ο πληθυσμός, διότι όσον μεγαλώνει, μεγαλώνουν οι ανάγκες, τζιαι είναι ουσιαστικά αδύνατον (τουλάχιστον ως σήμερα) να συνάεται ολόκληρος ο πληθυσμός για κάθε καθημερινήν απόφασην που πρέπει να ληφθεί, άσε που για πολλές αποφάσεις την απαραίτητην "γνώσην τζιαι εμπειρίαν" διαθέτουν την οι λεγόμενοι "εμπειρογνώμονες" (π.χ. μηχανικοί, γιατροί, επιστήμονες γενικά). Στα "κράτη", τα οποία υπάρχουν με την μια μορφήν ή την άλλην τέσσερις shιηλιάες χρόνια ήδη, η διαφθορά εν διαχρονική τζιαι ουσιαστικά νομοτελειακή. Τούτον επαρατηρήθηκεν σε ούλλα τα "συστήματα" που εδοκιμαστήκαν (μοναρχία/ δουλεία, δημοκρατία, καπιταλισμός, σοσιαλισμός), αργά ή γλήορα οι μηχανισμοί, οι "ηγέτες" τζιαι οι "γραφειοκράτες" που αναλαμβάναν εδείχναν σημάθκια "αλλοτρίωσης". Εν σοφόν άλλωστε το "το χρήμα πολλοί εμίσησαν, την "δόξα ουδείς" (η δόξα εξάλλου εν αλληλένδετη με κάποιας μορφής "εξουσίαν").
Άρα, ήδη διαβλέπει κάποιος την γενεσιουργόν αιτίαν τζιαι της διαφθοράς, η οποία αν δεν κάμνω λάθος, εν εντοπίζεται στη μελέτην των ομάδων τζιαι των φυλών αλλά αρκέφκει μέσα στα "βασίλεια" τζιαι τα "κράτη", όπου δηλαδή καθίσταται "αναγκαία" η "εξουσία" τζιαι η "γραφειοκρατία". Ο άθρωπος εν γενιέται "καλός ή κακός", παρόλον που ενδεχομένως ο καθένας να κουβαλά "γενετικά αϊπια", ο άθρωπος κυρίως διαμορφώνεται που τες συνθήκες που θα συναντήσει. Άρα η διαφθορά έννεν "γενετικής φύσεως", εν "περιβαλλοντικής". Όσον είναι ανάγκη του αθρώπου να έshιει "ηγέτες" τζιαι "γραφειοκράτες" να παίρνουν σημαντικές αποφάσεις για λλόου του τζιαι να έχουν στα shιέρκα τους την δύναμην της εξουσίας, τζιαμέ θα βρίσκει τζιαι την διαφθοράν. Εν αναπόφευκτον.
Τι κάμνουμεν τότε; Θεωρίες πολλές. Οι βέροι καπιταλιστές, οι επονομαζόμενοι τζιαι ως "αναρχοκαπιταλιστές", διατείνονται ότι πρέπει να καταλυθεί το κράτος ή να περιοριστεί σε έναν ελάχιστον ρόλον "επιτηρητή της τάξης". Ισχυρίζονται ότι ο "ατόφιος καπιταλισμός" εν υπήρξεν ποττέ διότι τα κράτη εστρεβλώνναν τον. Οι κομμουνιστές/ μαρξιστές ουσιαστικά συμφωνούν στην τελικήν κατάλυσην του κράτους, αφού πρώτα φυσικά περάσουμεν που το στάδιον του "υπερκράτους" το οποίον αφού πετύχει την αταξικήν κοινωνίαν θα αυτοδιαλυθεί. Οι κομμουνιστές/ μαρξιστές επίσης διατείνονται ότι ουδέποτε υπήρξεν ατόφιος "σοσιαλισμός" διότι (you guessed it) εστρεβλώσαν τον οι "γραφειοκράτες" τζιαι οι "ρεφορμιστές". Οι αναρχικοί τέλος, εν θιασώτες της κατάλυσης του κράτους χωρίς το ενδιάμεσον στάδιον του "υπερκράτους", το οποίον διαβλέπουν ως απειλή για την επίτευξην της αταξικής κοινωνίας. 
Που καταλήγουμεν; Για να περάσεις κατευθείαν σε μιαν αταξικήν κοινωνίαν τζιαι στην αναρχίαν (που μάλλον οι παραπάνω αθρώποι σήμερα αντιλαμβάνονται ως κάτι το κακόν) πρέπει να καταστούν οι "ηγέτες" τζιαι οι "γραφειοκράτες" περιττοί. Για να καταστούν περιττοί, θα πρέπει ο άθρωπος, παρά το μέγεθος του πληθυσμού του, να μπορεί κάπως να συμμετάσχει άμεσα στες καθημερινές αποφάσεις που τον αφορούν, με τρόπον που να μεν εκκολάπτονται νέες εστίες "διαφθοράς". Τωρά αν τούτον μπορεί να προσεγγιστεί καλλίττερα μέσα που την οπτικήν της "κολλεκτίβας" (ελευθεριακοί σοσιαλιστές) ή την οπτικήν του ατόμου (αναρχοκαπιταλιστές) εγώ προσωπικά εν έχω κατασταλάξει. Αλλά αν θα λλιάνει κάποτε η διαφθορά σε βαθμόν που να μεν μας ενοχλεί (εν βλέπω εφικτήν κατάστασην μηδενικής διαφθοράς), πρέπει να επιλέξουμεν την αναρχίαν. 
Ώσπου να την επιλέξουμεν, τζιαι να την πετύχουμεν, stay cool and keep rocking!

8 σχόλια:

  1. http://hlithioagrino.blogspot.com/2015/04/shiri-pitiri.html

    https://www.youtube.com/watch?v=rDD6OJT3Soc

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα πάντα απορίαν: οι κλανιές των shοίρων "υγροποιούνται" τζιαι μπορείς να τες πιεις σε ποτήριν;

      Διαγραφή
  2. Φίλε Woofis,

    Δεν ξέρω αν με την παρούσα ανάρτηση ΣΟΥ εν στο δικό ΜΟΥ κείμενο που βασικά απαντάς [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2015/04/222015.html], επέτρεψε όμως μερικά σύντομα σχόλια:

    1. Κατ’ αρχάς στο κείμενο ΣΟΥ κάνεις πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις, με αρκετές εκ των οποίων ΔΕΝ μπορώ να πω ότι διαφωνώ. Λόγου χάριν, συμφωνώ απόλυτα με το μαρξιστικότατη κουβέντα ΣΟΥ ότι «ο άθρωπος κυρίως διαμορφώνεται που τες συνθήκες που θα συναντήσει...», καθώς επίσης και με την τοποθέτηση ΣΟΥ ότι «για να καταστούν περιττοί [σημ.: οι “ηγέτες” και οι “γραφειοκράτες”], θα πρέπει ο άθρωπος, παρά το μέγεθος του πληθυσμού του, να μπορεί κάπως να συμμετάσχει άμεσα στες καθημερινές αποφάσεις που τον αφορούν, με τρόπον που να μεν εκκολάπτονται νέες εστίες “διαφθοράς”»… Να σημειώσω όμως ότι αυτό είναι πρακτικά αδύνατο επί καπιταλιστικού εδάφους... Η διαφθορά αποτελεί εγγενές γνώρισμα του καπιταλισμού! Σε κοινωνίες στις οποίες εξυμνείται ο ατομικισμός, η προσωπική καταξίωση και το προσωπικό όφελος και κέρδος αυτό ΔΕΝ μπορεί να γίνει... Κι ένας από τους λόγους που απέτυχαν οι κοινωνίες χώρες του πάλαι ποτέ (λεγόμενου) υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν η επανεμφάνιση της ανάγκης για προσωπική καταξίωση μέσα από το χρήμα...

    2. Η ανακάλυψη της «ταshιηνόπιττας» για τον μέσο (μικροαστό) κύπριο ήταν η παταγώδης διάψευση του κυπριακού καπιταλιστικού ονείρου, δηλ. της συνεχούς και αδιάκοπης ευμάρειας μέσα στα κυπριακά καπιταλιστικά πλαίσια... Δυστυχώς όμως αυτή η διάψευση δεν συνοδεύτηκε κι από την ανάλογη κοινωνική και πολιτική συνειδητοποίηση, κάτι που θα οδηγούσε τον μέσο κύπριο σε μια ριζοσπαστική στροφή προς τα αριστερά... Πολλοί [επιδεικνύοντας μια δουλική υπομονή] αναμένουν ακόμα τους Μεσσίες που θα τους σώσουν - εξ ου και τα κολλήματα υπέρ της οριζόντιας ψηφοφορίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Άνεφ, αν ισχύει, έστω τζιαι εν μέρει, ότι "ατόφιος καπιταλισμός" εν έshιει εφαρμοστεί ποττέ, υπό την έννοιαν ότι σε τέθκοιαν περίπτωσην θα είχαμεν παντελήν σχεδόν έλλειψην του κράτους, τότε εν κάπως αυθαίρετον να θεωρήσουμεν ότι η διαφθορά εν εγγενές του στοιχείον. Ορισμένοι θιασώτες του λεγόμενου "αναρχοκαπιταλισμού" (στα αγγλικά θα τους εύρεις ως "libertarian right" ή "ancap") θεωρούν ότι η παρούσα κατάσταση είναι κάτι που ονομάζουν "κορπορατισμόν", όπου ναι μεν το κεφάλαιον λειτουργεί με το ίδιον κίνητρον (κέρδος), αλλά η παρουσία του κράτους, το οποίον παρεμβαίνει στην "ελεύθερην αγοράν", οδηγεί στον "κορπορατισμόν", δηλαδή μιαν ευνοϊκήν μεταχείρισην κάποιων ιδιωτών εις βάρος του συνόλου. Εν ενστερνίζομαι τούτην την άποψην αλλά θέτει κάποια ενδιαφέροντα σημεία.
      Όσο για το θέμαν της "προσωπικής καταξίωσης", μέσα που το χρήμαν ή άλλα μέσα, εγώ θα το εβάφτιζα "επιδίωξη της ευτυχίας μέσα που την ατομικήν οπτικήν" έναντι της ένταξης σε σχηματισμούς αθρώπων όπου οφείλει κάποιος να συμβιβάσει την προσωπικήν του επιδίωξην με τζιείνην ενός εκάστου συνόλου. Αν θεωρήσουμεν πάλε ότι η ένταξη σε μιαν "κολλεκτίβαν" αθρώπων σε κάμνει "ευτυχήν", εν είναι πάλε στο τέλος της ημέρας, μια προσωπική επιλογή; Τζιείνον που αλλάζει φυσικά εν το αποτέλεσμαν, τζιαι τζιαμέ κρίνεται αν η οπτική του ατόμου υπερτερεί ή υστερεί της οπτικής της ομάδας. Ξέρουμεν σίουρα ότι είναι για τον οποιονδήποτε η "συλλογική οπτική"; Προσωπικά εν έχω κατασταλάξει.

      Διαγραφή
    2. Δαμέ θκιό σχετικές αναρτήσεις του Κυριάκου Παπασπύρου στους Cyprus Free Thinkers:

      http://www.cyprusfreethinkers.org/archives/3260

      http://www.cyprusfreethinkers.org/archives/2863

      Διαγραφή
    3. Woofis,

      Θα σταθώ μόνο, αλλά ακροθιγώς, στα δύο άρθρα του Κυριάκου Παπασπύρου, στα οποία ΜΕ/ΜΑΣ παραπέμπεις, για να πω τα εξής: Όλ’ αυτά με «αναρχοκαπιταλισμού» και «κορπορατισμού» αποτελούν φαιδρά ιδεολογήματα για αφελείς, [με το συμπάθκειον!], - που αρέσκονται σε φιλολογικές κι ατέρμονες συζητήσεις. Ο καπιταλισμός είναι ένας με διάφορες διαβαθμίσεις και με κύρια γνωρίσματα,
      - την εκμετάλλευση της εργασίας από το κεφάλαιο και
      - την αντίφαση μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας από τη μια και της ιδιοποίησης (από τους λίγους) του οφέλους που δημιουργείται από την εργασία από την άλλη. Κι αυτή η αντίφαση αποτελεί και την βασική αιτία που προκαλεί και τις κοινωνικές αντιπαραθέσεις, αντιπαλότητες και συγκρούσεις...

      Κι ο καπιταλισμός χρειαζόταν και εξακολουθεί να έχει ανάγκη από το δικό του κράτος, [το αστικό, με τους δικούς του μηχανισμούς, τα όργανα καταστολής, τους θεσμούς και τους νόμους του] για να επιβιώσει, να εδραιώσει και να διατηρήσει την εξουσία. Τα περί «του κράτους, το οποίον παρεμβαίνει στην “ελεύθερην αγοράν”» με αποτέλεσμα «ο “ατόφιος καπιταλισμός” [να μην] έshιει εφαρμοστεί ποττέ», είναι κουβέντες που ΕΓΩ τ’ ακούω βερεσέ… Και διερωτούμαι, αφού δεν τις πιστεύεις [όπως υποβάλλεις] γιατί ΜΑΣ τις σερβίρεις; Θα μπορούσαμε να γίνουμε ΟΛΟΙ καπιταλίστες στο λεγόμενο “ατόφιο καπιταλισμό”, ή/και θα εξέλειπε η βασική αντίφαση του συστήματος όπως την περιέγραψα πιο πάνω; Πέραν τούτου πώς μπορεί αν υπάρξει “ελεύθερη αγορά” και πώς αυτή μπορεί [έστω και σε θεωρητικό επίπεδο] να λύσει τα ζωτικά προβλήματα της ανθρωπότητας όπως η φτώχεια, η πείνα, η ανεργία, η αμορφωσιά, η ελλειμματική δημόσια υγεία, η έλλειψη στέγασης;
      Α, και «η ένταξη σε μιαν “κολλεκτίβαν” αθρώπων», ή συλλογικότητα, δεν είναι κατά ανάγκη ζητήματα επιλογής και απόφασης. Αυτό μπορεί να υπάρχει ως μι αντικειμενική πραγματικότητα ή να δημιουργείται ένεκα συγκεκριμένων υπαρκτών κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, όπως ας πούμεν η κοινωνική θέση του καθ’ ενός μας - αν δηλαδή είμαστε εργάτες/εργαζόμενοι ή επιχειρηματίες. Και η “συλλογική οπτική” [από πολιτικής άποψης] εν τα ταξικά συμφέροντα που αντικατοπτρίζει. Κατά τ’ άλλα, μπορούμε να ανήκουμε και σ’ άλλου είδους συλλογικότητες, όπως ας πούμεν να είμαστε οπαδοί της “Ομόνοιας”, γυμνιστές, ή λάτρεις του Καζαντζίδη...

      Διαγραφή
  3. Εγώ πιστεύκω οτι παντού υπάρχει η διαφθορά γιατί όντως εν απότοκο του συστήματος μας(όπως άλλα συστήματα όπως ο κομμουνισμός έχουν άλλα προβλήματα). Επίσης σε ούλλες τις χώρες ακόμα τζαι στις βόρειες οικονιμικά ανεπτυγμένες υπάρχει διαφθορά, απλώς οι τόοοση πολλή όπως στην Κύπρο, Ελλάδα, Ιταλία και λοιπούς παττίσμενους. Παντού οι πολιτικοί τρώσιν λεφτά τζαι κάμνουν παραποθκιές αλλά φροντίζουν τουλάχιστον η χώρα τους να παραμένει απεπτυγμένη τζαι οι πολίτες να εν ευχαριστημένοι, εμείς εκτός που κλέφτες εν τζαι βλάκες. Άλλο να βουττάς το δάκτυλο σου στο μέλι τζαι άλλο να το τρώεις ούλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα άμα δεις ούτε γω αντιλαμβάνομαι τη διαφθοράν ως κάτι που μπορεί να "εξαφανιστεί", αλλά όσον οι αιτίες, όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι (εξουσία, γραφειοκρατία), εν τζιαμέ, τότε εννά παραμένει σε "ενοχλητικά" τζιαι "επιζήμια" επίπεδα. Στες λλιόττερον διεφθαρμένες χώρες μπορεί να εύρουμεν συσχετισμόν στο ότι η εξουσία αφενός εν πιο "οριζόντια" (π.χ. αθθυμούμαι μιαν πρωθυπουργόν στη Σκανδιναβίαν που επήενεν κάθε μέρα με το ποδήλατον στο γραφείον της) τζιαι η γραφειοκρατία πολλά πιο περιορισμένη, λόγω π.χ. μιας πιο ανεπτυγμένης πλατφόρμας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

      Διαγραφή