Ο πολιτισμός καταπίννει λέξεις
ανάλυσ'την αηδία τζιαι τάϊστον εαυτό σου χαμόγελα
Οργάνωσ' τον σίουρον φυλετικό σου πόλεμο
Χτύπα, σκότωσε τζιαι σκλάβωσ' το γκέτο
Κάθε μέρα ζεις μες στο ψέμα
Η ζωή πουλιέται φτηνά, συνέχεια
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Τα ψέματα της ζωής μια αργή αυτοκτονία
Ορθόδοξα όνειρα τζιαι συμβολικοί μύθοι
που βασσάλος της φεουδαρχίας σε καταναλωτήν
τούτος ο απίθανος κόσμος της αγοραστικής δύναμης
Όπως τους πνεύμονες που ρουφούν αέραν
η επιβίωση εν φυσική όπως τη λύπην
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Ούλλα όσα θέλουμεν που σας εν τες κλωτσιές που μας εδώκετε
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Σήκου τζιαι φύε τζιαι εν το ίδιον
παντού θανατική ποινή, ούλλοι εν θύματα
Οι χαρές σας εν κάλπικες
τούτη η ευτυχία διεφθαρμένα σκατά των πολιτικών
Ζώντας τη ζωήν όπως σε κώμμα
Φουσκωμένον "εγώ" τζιαι ρηχόν
Μονακσιά κάτω που το νέον, το κενόν του μοτορτζιή
Μονακσιά κάτω που το νέον, αιώνιον τίποτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου