Παρασκευή 2 Απριλίου 2021

Ο Μέγας Ανατολικός

 


Γενικώς εν έχω καλύψει ιδιαίτερον μέρος της νεοελληνικής πεζογραφίας, χωρίς να νιώθω ιδιαίτερες τύψεις περί τούτου, αλλά να εν καλά ο παπάς μου, ο οποίος θκιαβάζει αρειμανίως, τζ̆αι στου οποίου την βιβλιοθήκην επιδράμω συχνά-πυκνά για βιβλία τούτου του είδους, όταν λειφτώ τα είδη που συνήθως θκιαβάζω, τζ̆αι βαρκούμαι να πάω να αγοράσω άλλα.

Το συγκεκριμένον, ογκωδέστατον, μυθιστόρημαν ήταν παρκαρισμένον στην σιφουνιέραν των γονιών μου, τζ̆αι αφού ετσ̆έκκαρα αν είναι ήδη θκιαβασμένον (ο παπάς μου έσ̆ει την συνήθειαν να υπογράφει τα βιβλία που τελειώνει στο τελευταίον τους φύλλο) έξυσα το προς ανάγνωσην. 

Το όνομαν "Εμπειρίκος" εν μου ήταν άγνωστον αλλά πέραν τούτου ουδέν εγνώριζα για τον "Μέγαν Ανατολικόν". Όταν το άρχισα τελικά, εσυνειδητοποίησα ότι αφενός ήταν γραμμένον σε μιαν - κάπως -  καθαρεύουσαν γλώσσαν, τζ̆αι ότι αφετέρου πρόκειται περί πορνογραφήματος. Για το δεύτερον είσ̆εν μου κάμει μιαν νύξην σε ανύποπτον χρόνον ο παπάς μου αλλά εν το είχα κάμει register που λαλούν τζ̆αι στα αγγλικά χωρκά.

Εντάξει, έχω θκιαβάσει εκατοντάδες τσόντες στη ζωή μου (υπό την μορφήν κειμένου ιστορίας εννοώ, τα εικονογραφημένα εν άλλη υπόθεση), ειδικά κατά τες τρυφερές ηλικίες μεταξύν των 12 τζ̆αι 20 ετών, αλλά πρέπει να σημειώσω ότι το είδος τζ̆αι η έκταση των σκηνών "λαγνουργίας" (μια λέξη που επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο βιβλίον) που περιγράφει ο συγγραφέας ήταν εξόχως σκανδαλιστικά. Ομολογώ ότι έβρισκα τον εαυτόν μου σε μιαν διαδοχήν αντιδράσεων, που την κλασικήν διέγερσην (άνθρωποι είμεθα εξάλλου) έως την αποστροφήν, αφού ο μπαξές είσ̆εν που κλασικόν ετεροφυλόφιλον σεξ μέχρι αιμομιξίαν, κτηνοβασίαν τζ̆αι παιδεραστίαν. Ειδικά για την τελευταίαν, η οποία ήταν τόσον ετερόφυλη όσον τζ̆αι ομόφυλη, ο συγγραφέας έδειχνεν να θέλει να τονίσει κάποιον point το οποίον δυστυχώς εν έπιασα ούτε με την ολοκλήρωσην του έργου. Γενικώς, ήταν έναν μυθιστόρημαν που υποτίθεται ότι βρίθει μηνυμάτων, αρκετά που τα οποία όντως εμφανίζουνται σποραδικά ανάμεσα στις "λαγνουργίες", υπό την μορφήν φιλοσοφικών συζητήσεων ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, ή τζ̆αι μοναχικές διερωτήσεις τζ̆αι ρεμβασμούς. Τελειώνοντας το όμως πιο πολλά ένιωθα μπέρδεμαν παρά έφκαλα συμπεράσματα.

Λόγου χάρην, η συλλήβδην καταδίκη του χριστιανισμού που τον συγγραφέαν, ως μια καταπιεστική τζ̆αι ανέραστη κοσμοθεωρία, κάπου συγκρούεται με την υπόνοιαν ότι οι μουσουλμάνοι εν καλλύττεροι. Σε μια-θκυό περιπτώσεις αναφέρεται ο γάμος του Μωάμεθ με την εφτάχρονην (!!) Αϊσά ωσάν να εν κάποιου είδους προτέρημαν, κάτι που βέβαια δένει πλήρως με την διαρκήν παιδεραστίαν που εκτυλίσσεται στο πλοίον. Με τον ίδιον τρόπον καταδικάζει τον σοσιαλισμόν, ακόμα τζ̆αι τον αναρχισμόν, ως "ουτοπικά" δόγματα που μόνον δυστυχίαν προκαλούν λόγω "καταπίεσης του ιμέρου" (ίμερος εν η ερωτική διάθεση, ή κάβλα αν προτιμάτε). Κάτσε ρε Εμπειρίκο μου. Οκ η μουσουλμανική θρησκεία τζ̆αι οι Μορμόνοι (εμφανίζει κάποιον προφήτην τους στο πλοίον ο οποίος σύρνει κάμποσες τσ̆ιόφτες τζ̆αι κάμνει τζάι ενα-θκυό θαυματάκια) εν κάτι διαφορετικόν που τον χριστιανισμόν (τάχατες, στον ίδιον Αβρααμικόν θεόν βασίζουνται). Πόθεν ως πόθεν ο αναρχισμός, που όντως θέλει να καταργήσει τέθκοιου είδους εξουσιαστικά εποικοδομήματα, καταπιέζει σου τον "ίμερον"; Είπαμεν, δυσνόητα πράματα.

Πάντως μέσα σε τούτον τον κυκεώναν λαγνουργιών του βιβλίου εγέλασα τζ̆αι κάποσον. Ειδικά στες φάσεις που φιλοσοφούν οι πρωταγωνιστές, διατυπώνοντας κάποιες όντως ενδιαφέρουσες σκέψεις τζ̆αι προβληματισμούς (π.χ. εμφανίζεται ο Ιούλιος Βερν σε τεχνολογικές αναζητήσεις, ή διατυπώνουν κάποιοι ορισμένες ιδεατές διαδικασίες ανατροφής, εκπαίδευσης τζ̆αι απασχόλησης) τζ̆αι καθώς εκστασιάζουνται σηκώνεται τους η ψωλή (μια λέξη που θα βαρεθείτε να συναντάτε). Ή τα επιφωνήματα που συνοδεύκουν τες σκηνές λαγνουργίας. Πολλύν γέλιον. 

Θα εσυνιστούσα τούτον το βιβλίον σε κάποιον; Δύσκολη ερώτηση. Αν θα ήταν άτομον "συντηρητικόν" τζ̆αι "θρησκόληπτον" νομίζω θα με εξιτίμαζεν, αφού μέρος των λαγνουργιών εν εξαιρετικά ιερόσυλες, όπως τζ̆αι να προσπαθήσεις να τες δεις. Ειδικά στην εποχήν της πολιτικής ορθότητας που ζούμεν, εν μπορώ να σκεφτώ βιβλίον που να πατά παραπάνω κάλλους που το συγκεκριμμένον. Νομίζω θα το επρότεινα σε κάποιον για να τον τρολλάρω, φτάνει να μεν ήξερεν που πριν περί τίνος πρόκειται. Ή σε κάποιον λάτρην της γλώσσας, για να μελετήσει την χρήσην που της κάμνει ο συγγραφέας (εννοώ στην γραφήν, οϊ στες λαγνουργίες των πρωταγωνιστών όπου ππέφτει γλύψιμον του άλλου κόσμου). Εν εδυσκολεύτηκα να το τελειώσω αλλά τούτον οφείλεται στο πόσον μισώ να αφήσω έναν βιβλίον ατέλειωτον, κάτι που έσέι συμβεί ελάχιστες φορές, σε περιπτώσεις βιβλίων που αποδεικτήκαν υπερβολικά "τεχνικά" ή κουραστικώς λεπτομερή. Εν το απόλαυσα ιδιαίτερα δηλαδή, τζ̆αι εν τρελαίνομαι στην ιδέαν να γυρέψω τζ̆ άλλον Εμπειρίκον. Ελπίζω να μεν τον αδικώ. 

Νομίζω το πιο ουδέτερον που μπορώ να διατυπώσω είναι το "μια δοκιμή θα σας πείσει". Αρκέψετε το για να δείτε αν το αντέχετε.


Ώσπου να το αρκέψετε, stay cool and keep rocking!

2 σχόλια: