Μάστερς του σεξ

Όσοι που σας εν έshετε ακόμα στη διάθεσην σας "έξυπνην τηλεόρασην" (δηλαδή με ενσωματωμένο ψηφιακό λειτουργικό σύστημα τζιαι δυνατότηταν σύνδεσης στο διαδίκτυο), πακκέττον με μιαν στοιχειωδώς γλήορην σύνδεσην(τουλάχιστον 10ΜB), τζιαι αρέσκουν σας οι ταινίες τζιαι οι σειρές, απλά χάνετε. Εν μπορώ να περιγράψω με λόγια πόσον εκτοξεύκει τες επιλογές τούτος ο συνδυασμός, σε σχέσην με το να βασίζεσαι στες διάφορες τοπικές συνδρομητικές πλατφόρμες ή - ακόμα shιειρόττερα - στα "ελεύθερα" τοπικά κανάλια. Βέβαια, έχοντας δοκιμάσει την - παράνομην -  πλατφόρμαν "Kodi" τζιαι τες διάφορες εφαρμογές της, εμπεριέχει ταλαιπωρίαν η προσπάθεια να "ποϋρίσεις" μιαν κάποιαν συνδρομήν κάπου, οπότε εσχάτως, αφού όμως πρώτα επρόλαβα να δω ολόκληρες σειρές τζιαι δεκάδες ταινίες ολοκαίνουριες, εστράφηκα στην - πασίγνωστην πλέον - επιλογήν του Netflix. Με έναν γελοίον μηνιαίον ποσόν της τάξης των €8-12 έshιεις στη διάθεσην σου μιαν "αιωνιότηταν" σε σειρές, ταινίες τζιαι ντοκυμαντέρ. Τζιαι αν η τηλεόραση σου διαθέτει την κατάλληλην δυνατότηταν ανάλυσης, τότε....απλά εν περιγράφω άλλον. Πρέπει να το ζήσετε για να καταλάβετε. Απλά αναφέρω ότι η "βασική" ποιότητα εικόνας εν "υψηλής ανάλυσης". Τζιαι θωρείς ότι θέλεις, όποτε θέλεις. Enough said.

Τέσπα, αφού σας επήρα που το Καϊμακλίν για να πάμεν που το Δάλιν, Λήδρας, ας επεξηγήσω τι υπονοεί ο τίτλος της παρούσας ανάρτησης. Αναφέρεται σε μιαν σειράν που αρκέψαμεν να θωρούμεν παρέαν με την Αγάπην, κατόπιν εισήγησης μιας φίλης, με τίτλον Masters of sex. Αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα, τζιαι πιο συγκεκριμένα στην ριζοσπαστικήν έρευναν των Bill Masters και Virginia Johnson πάνω στην ανθρώπινην σεξουαλικήν συμπεριφοράν, καθώς τζιαι στην διάγνωσην τζιαι θεραπείαν των σχετικών προβλημάτων που μπορεί να παρουσιαστούν σε άτομα τζιαι ζευγάρια.

Νομίζω εν μια σειρά που, πέραν της ποιότητας της παραγωγής τζιαι του καστ, εν τρομερά ενδιαφέρουσα τζιαι στην ανάδειξην αφενός του πόσον πίσω ήμαστεν, ως ανθρώπινες κοινωνίες μέχρι πρόσφατα, σε θέματα που σήμερα εν τόσον αυτονόητα ώστε να μας κάμνει εντύπωσην πως τζιαι δεν τα εξέραμεν ανέκαθεν, τζιαι αφετέρου πως τα στερεότυπα μπορούν να εν τόσον τεράστια τζιαι απροσπέλαστα εμπόδια, τα οποία χωρίς την ριζοσπαστικήν δράσην κάποιων προοδευτικών ατόμων τζιαι ομάδων, ουδέποτε θα είχαν ξεπεραστεί.

Η σειρά εν "πικάντικη", αφού περιέχει αρκετόν γυμνό τζιαι σκηνές σεξ, αλλά ούτε που κοντεύκει στο "πρόστυχον", αντίθετα θα έλεα ότι αναδεικνύει την ομορφιάν μιας που τες βασικές απολαύσεις σε τούτην την ρημάδαν την ζωήν μας, του σεξ τζιαι του οργασμού, χωρίς να τα εκχυδαϊζει, με παράλληλην ανάπτυξην του πως τούτη η ανάγκη καταντά ενίοτε λόγω στερεοτύπων τζιαι κοινωνικής οπισθοδρόμησης να εν μια κατάρα αντί ευχή.

Δαμέ να πω ότι σε "επαρχιώτικες" κοινωνίες, όπως η κυπριακή, η οποία μάλιστα εκτός που επαρχιώτικη, εν εξόχως "θεοκρατική", με την εκκλησίαν μέσα στα σχολεία να προσυλητίζει σε δοξασίες που είχαν κάτι νομάδες της ερήμου πριν 3000 χρόνια (ανάμεσα στις οποίες το ότι ο οργασμός τζιαι η ομοφυλοφυλία εν εξ'ορισμού αμαρτίες), υποφέρουμεν ακόμα που πλήθος στερεοτύπων σε ούλλα τα επίπεδα. Είμαι σχεδόν σίουρος ότι στην πλειονόηταν των νεαρών ζευγαριών αλλά τζιαι των νέων γενικότερα, το να κάτσουν να δουν έτσι σειρές θα έκαμνεν τεράστιον καλόν. Διότι αν καρτερούν να μάθουν κάτι που τους πουριτανούς γονιούς τζιαι δασκάλους δακάτω, ζήτω που εκαήκαν. Τζιαι για να μεν φκάλλω την ουράν μου πόξω, εν χαρακτηριστικόν ότι όποτε κοντέψει της τηλεόρασης κανένας που τα κοπέλια μας, την ώραν που δείχνει καμμιάν ερωτικήν σκηνήν, σπεύδουμεν να τους απομακρύνουμεν άμπα τζιαι shοκκάρουμεν τους. Επειδή τάχατες εν μόλις 10 χρονών. Λες τζιαι εν θα έχουν ήδη "μυηθεί" κάπως σε πιο shocking πράματα χωρίς καν να το πάρουμεν πρέφαν. Συμβαίνει τζιαι στες πιο "επιστημονικά καταρτισμένες" οικογένειες.

Δράττομαι της ευκαιρίας να αναφέρω ότι στην ζωήν μας έχουμεν τέσσερις βασικές απολαύσεις, "υλικής" φύσεως (αφού οι "άϋλες" εν πολλά παραπάνω τζιαι δύσκολον να καταγραφούν "ολιστικά"), τες οποίες τοποθετώ σε σειράν άσχετην με την "ιεράρχησην" τους, αφού τζιαι τζιείνη ποικίλει αναλόγως του αθρώπου τζιαι των βιωμάτων του:

1) Σεξ

2) Φαϊν

3) Τουαλέτα (για να το πω "κομψά")

4) Ύπνος

Βρίσκω το φοβερά μαζοχιστικόν τζιαι αυτοκαταστροφικόν, τούτες τες απολαύσεις είτε να τες στερούμαστεν είτε να τες καταχραζούμαστεν. Τζιαι για να τες αξιοποιήσουμεν στον μέγιστον βαθμόν, στο πλαίσιον της αναζήτησην ευτυχίας, πρέπει να τες "αγκαλιάσουμεν" τζιαι να τες γνωρίσουμεν καλά, μέσα που την υπάρχουσαν γνώσην, την εξέλιξην της, τζιαι τα προσωπικά βιώματα. Μεν αφήνετε τα στερεότυπα της οικογένειας, της θρησκείας, του κράτους, να σας στερούν πράματα. Ανοίξετε το πνεύμα σας τζιαι δοκιμάστε εμπειρίες, πάντα φυσικά με μιαν αίσθησην μέτρου τζιαι ισορροπίας προσωπικής πρώτιστα, τζιαι ομαδικής κατά προέκτασην. Σε επίπεδον σειρών πάντως, αν θέλετε να πάρετε μιαν γεύσην των συνεπειών της "κατάχρησης", συστήνω ανεπιφύλακτα το Californication. Ο πρωταγωνιστής Hank Moody, εν ο τρέχων "θεός" τζιαι "ίνδαλμαν" μου. Τυπικόν, αφού εν εύκολον να ταυτιστώ μαζίν του λόγω ηλικίας τζιαι - ενδεχομένως - "απωθημένων". Εν μια περίπτωση αθρώπου που εν θα εμπορούσα ποττέ να γίνω, αλλά σίουρα θα ήθελα να "δοκιμάσω" να γίνω, έστω για λλίον, για μιαν γεύσην, εκ του ασφαλούς πάντα.

Ώσπου να το ξεπεράσω, stay cool and keep rocking!

Περί Κυπρίων ποδοσφαιριστών...

Έχω ξαναναφέρει ότι ήμουν τζιαι είμαι τακτικότατος, μέχρι καταχρήσεως ενίοτε, computer gamer. Έναν που τα είδη με τα οποία έχω ασχοληθεί, τζιαι ασχολούμαι, είναι τα soccer manager simulations, δηλαδή παιχνίθκια όπου αναλαμβάνεις τον ρόλον του προέδρου/ τεχνικού διευθυντή/ προπονητή μιας ποδοσφαιρικής ομάδας τζιαι οδηγείς την στην δόξαν. Μάλιστα η αγαπημένη μου επιλογή ήταν να αναλαμβάνω μικρές ομάδες τζιαι να τες οδηγώ που τες αλάνες των μικρών κατηγοριών μιας χώρας στην διεθνήν καταξίωσην.

Σε τούτες τες ομάδες, υπήρχεν πάντα ένας κοινός παρονομαστής, ή μάλλον, ένα σετ κατευθυντήριων γραμμών, οι οποίες ακολουθούνταν σε βάθος χρόνου με μεγάλην συνέπειαν ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία:
1) Η δημιουργία καλών "υποδομών", όπως προπονητήρια τζιαι ακαδημίες για παραγωγήν ταλέντων, καθώς τζιαι το κτίσιμον γηπέδων τζιαι εγκαταστάσεων που να αποφέρουν έσοδα, όπως καταστήματα τζιαι φαγάδικα.

2) Η πρόσληψη συνεργατών με προσόντα, διάθεσην για δουλειάν, συναισθηματικήν σύνδεσην με την ομάδαν τζιαι φιλοσοφίαν που να ταιρκάζει με την ομάδαν τζιαι τους στόχους της.

3) Η αναζήτηση νεαρών ποδοσφαιριστών που ούλλον τον κόσμον με έγκυρον scouting, σε χαμηλές τιμές, με σκοπόν είτε την ενσωμάτωση τους στο μακροπρόθεσμον πλάνον είτε την μεταπώλησην τους σε σαφώς προσοδοφόρες τιμές τζιαι αξιοποίησην των χρημάτων για περεταίρω ενδυνάμωσην του ευρύτερου οικοδομήματος της ομάδας.

Ουδέποτε υιοθέτησα την τακτικήν άλλων συμπαικτών, που εσυνοψίζετουν στο να μεν κάμνουν κανέναν που τα τρία πιο πάνω, αλλά αντίθετα να βασίζουνται καθαρά σε χορηγίες τζιαι εισπράξεις γηπέδων για να φέρνουν παίκτες σε "ώριμην" ηλικίαν, οι οποίοι να μεινίσκουν στες ομάδες τους για 2-3 σεζόν το πολλύν, επιβαρύνοντας τα ταμεία με τεράστια ποσά τζιαι αποχωρώντας χωρίς ουσιαστικά να αφήνουν κάτι πίσω, πέραν ενός πρόσκαιρου ωφέλους ενός τίτλου ή μιας καλής πορείας στες εγχώριες τζιαι διεθνείς διοργανώσεις.

Η στρατηγική τούτη ουδέποτε με απογοήτευσεν, τζιαι έπαιξα ορισμένα που τα πιο ρεαλιστικά παιχνίθκια του είδους όπως το Champıonshıp Manager τζιαι το Football Manager σε διάφορες τους εκδόσεις. Αργά ή γλήορα οι ομάδες μου εκυριαρχούσαν στες εγχώριες διοργανώσεις, ετροφοδοτούσαν τες εθνικές ομάδες (όπου νομοτελειακά εκαλούμουν να γίνω προπονητής) τζιαι εκερδίζαν τίτλους σε διεθνές επίπεδον. Το μεγάλον "πρόβλημαν" τούτου του δρόμου, είναι ότι θέλει πολλύν τζιαιρόν να "αυγατίσει". Μπορεί να επαιρνούσαν δεκάδες σεζόν πριν να αναρριχηθούν οι ομάδες μου στον κολοφώναν της δόξης, αλλά η επιτυχία ήταν εγγυημένη.

Είναι λοιπόν ξεκαρδιστικόν να παρακολουθώ τες σπασμωδικές συμπεριφορές των ομάδων μας στην Κύπρον, οι οποίες ακολουθούν ακριβώς τούτον τον "εναλλακτικόν" τρόπον της "αρπαχτής", με παίκτες πάνω των τριάντα, που εν έχουν την παραμικρήν συναισθηματικήν σύνδεσην, στοιχίζουν ένα σωρόν λεφτά τζιαι ώσπου να μάθεις τα ονόματα τους φεύκουν, αφού έχουν προσφέρει έναν τίτλον ή μιαν έξοδον στην Ευρώπην ή, πολλά συχνά, ουσιαστικά τίποτε παραπάνω από ότι θα επρόσφερεν ένας Κυπραίος παίκτης στη θέσην τους.

Η εισήγηση μου λοιπόν στους βοσκούς που έχουμεν για παράγοντες των ομάδων μας, είναι να αλλάξουν τούτην την νοοτροπίαν της αρπακτής, να σταματήσουν να γλύφουν την σαφήν μειοψηφίαν των κάφρων οπαδών τους που εν έχουν υπομονήν για κάποιες σεζόν "αφάνειας", τζιαι να ξυλώσουν τα ΚΑΠΗ που αποκαλούν ποδοσφαιρικές ομάδες υπέρ νεαρών, κυρίως Κυπρίων αλλά τζιαι ξένων, παικτών που μετά είτε να πουλούν με μεγάλον όφελος είτε να ενσωματώνουν τζιαι να ταυτίζουν με την φανέλαν. Τα έσοδα που μιαν τέθκοιαν πολιτικήν εν πολλά πιο μεγάλα τζιαι πολλά πιο εγγυημένα που τες χορηγίες παντός είδους, τες πενιχρές εισπράξεις στα χαλαμάντουρα που έχουμεν για γήπεδα, τζιαι τα πολλά αμφίβολα κέρδη που τες ευρωπαϊκές πορείες. Άσε που η προώθηση ταλέντου που εννά μείνει τζιαιρόν στην ομάδαν διευκολύνει το εκάστοτε τεχνικόν επιτελείον στο να εμφυσήσει τα συστήματα τζιαι την φιλοσοφίαν παιχνιθκιού που θέλουν, αλλά τζιαι εννά τραβήσει τους οπαδούς πίσω στα γήπεδα για να θαυμάσουν τα φυντάνια της ομάδας, τα ονόματα των οποίων εν θα έχουν το πρόβλημαν να θυμηθούν.

Αλλά ποιος έχασεν το νουν του για να τον έβρουν οι "παράγοντες" μας. Δαμέ ο πιο μάγκας σε τούτον τον χώρον εν ο πιο "γκάγκστερ". Αφού σε μιαν που τες ομάδες πρώτης κατηγορίας εν όντως ονομαστός γκάγκστερ ο πρόεδρος, τζιαι κάμνει τζιαι στους υπόλοιπους "νουθεσίες" περί "σωστής διαχείρισης". Αλλά εν τζιαι φταιν τζείνοι, φταίμεν ούλλοι εμείς οι κάφροι που ασχολούμαστεν με τούτην την χαβούζαν που ονομάζεται "κυπριακόν ποδόσφαιρον".

Ώσπου να ασχοληθούμεν με κάτι που να αξίζει την κόπον, stay cool and keep rocking!