Καισαρική ή φυσιολογικός τοκετός;

Εν μπορώ ρε κουμπάρε μου τα "άκρα" σε κάποια θέσην τζιαι κάποιαν συζήτησην, ειδικά σε "γκρίζα" θέματα. Εφκήκεν ένας παρέας στη βουλήν πρόσφατα, κοτζάμ διευθυντής γυναικολογικής κλινικής τζιόλις, τζιαι είπεν λλίον πολλά ότι οι "Κύπριες γυναίκες" εν "ανώριμες" και "απαιτητικές", τζιαι ότι λέν στους γιατρούς τους "θέλω το μωρό μου να γεννηθεί συγκεκριμένη ημερομηνία για να είναι στο συγκεκριμένο ζώδιο". Η αφορμή το ότι είμαστεν που τες πρώτες χώρες παγκοσμίως σε ποσοστά καισαρικών τομών επί των γεννήσεων (57%).  Τζιαι η Ελλάδα από ότι φαίνεται. Καισαρικές τζιαι κάπνισμαν τραβούν μας παρέαν φαίνεται.

Κατ'αρχήν, το μεγαλείον του internet ως πηγή εύκολης πληροφόρησης αποδεικνύεται ξανά στο πόσον εύκολα βρίσκεις άρθρα σχετικά με το θέμαν. Ήβρα θκιό, έναν ελληνόφωνον, τζιαι έναν αγγλόφωνον, που ασχολούνται χρησιμοποιώντας αρκετά απλή γλώσσαν. Αν έshετε υπόψην πιο "επιστημονικά", καλά κάμνετε, αλλά εν τζιαι κάμνουμεν διατριβήν δαμέ, εν λλίον φιλοσοφικά που θέλω να το δούμεν το θέμαν.

Βασικά, με έναν γλήορον θκιάβασμαν των θκιό άρθρων, εσυμπέρανα ότι λαλούν λλίον πολλά τα ίδια πράματα. Τα οποία συνοψίζουνται στα εξής:

Η κάθε επιλογή (καισαρική ή φυσιολογική γέννα) εμπεριέχει τόσον πλεονεκτήματα όσον τζιαι μειονεκτήματα έναντι της άλλης, τόσον που την σκοπιάν της μάνας, την σκοπιάν του μωρού τζιαι την σκοπιάν του γιατρού. Τούτα τα πλεονεκτήματα/ μειονεκτήματα αναλύονται κυρίως σε θέματα νοσηρότητας για τη μάναν τζιαι το μωρόν, τζιαι σε θέματα "πρακτικότητας" για ούλλους (προγραμματισμός, κόστος). 

Ας πούμεν, στο μέσον όρον των γεννήσεων, η νοσηρότητα της καισαρικής εν πιο μεγάλη, αφού η μάνα ταλαιπωρείται με μετεγχειρητικές συνέπειες που την κρατούν παραπάνω στην ανάρρωση, ενώ υπόκειται τζιαι άλλους κινδύνους, όπως η γενική αναισθησία τζιαι η τομή της μήτρας. Για το μωρόν εν πιο συγκεχυμένα τα πράματα, αφού εν φαίνεται να υπάρχουν ξεκάθαρα μείον στην γέννησην του με καισαρικήν, πέραν κάποιων αμφίβολων παρενεργειών στο μέλλον, συν το ότι συνήθως θηλάζει κάπως αργότερα παρά σε φυσιολογικόν τοκετόν τζιαι το ότι η συμπίεση των πνευμόνων του κατά τον φυσιολογικόν τοκετόν συχνά απομακρύνει τα υγρά που τους πνεύμονες του. Κατά τα άλλα, πολλές φορές η ταλαιπωρία του βρέφους μπορεί να είναι αρκετά πιο μεγάλη σε φυσιολογικόν τοκετόν παρά αν εγεννιέτουν με καισαρικήν.

Στο "πρακτικόν" κομμάτιν, αφενός ο προγραμματισμός της γέννας εν ασύγκριτα πιο εύκολος με καισαρικήν (έχω ακούσει για συγγένισσες μαμάδες που εκάμαν 9 ώρες να γεννήσουν τζιαι εκάθουνταν μέσα στα άγρια χαράματα ώσπου να τελειώσει η διαδικασία) τζιαι αφετέρου το κόστος λογικά εν πιο μεγάλον (πιο πολύπλοκη διαδικασία, πιο πολλές μέρες ανάρρωσης). Άρα μπορεί να πονηρευτεί κάποιος γιατί ο γιατρός να ενθαρρύνει την καισαρικήν, ακόμα τζιαι όταν δεν χρειάζεται. Αμφιβάλλω όμως αν είναι ο κύριος λόγος τούτος για τα ψηλά ποσοστά, διότι στο τέλος της ημέρας, εν η μάνα τζιαι το ζευγάριν, που αποφασίζει.

Γενικά, θκιαβάζοντας τα θκιό άρθρα, τζιαι βάλλοντας κάτω τες προσωπικές μου γνώσεις/ εμπειρίες (τα κοπέλια μας εγεννηθήκαν με καισαρικήν, δίδυμα γαρ, καθαρά κατόπιν σύστασης του γυναικολόγου), εν μπορώ να καταλάβω ούτε το υφάκιν του παρέα στη βουλήν, που εμίλησεν τόσον υποτιμητικά ισοπεδώνοντας τες Κυπραίες μάνες στο επίπεδον της κατίνας, ούτε γιατί εν κάποιοι τόσον κατηγορηματικά εναντίον της ελεύθερης επιλογής της μάνας (τζιαι του ζευγαριού γενικότερα) στο πως θα γεννηθεί το κοπελλούϊν του. Μπορεί ο φυσιολογικός τοκετός να είναι όντως η πιο "νούσιμη" επιλογή, εφόσον εν συντρέχουν ιδιαιτερότητες τζιαι κίνδυνοι για τη μάναν τζιαι το μωρόν, αλλά εν εκατάλαβα να εν τόσον συντριπτικά τα πλεονεκτήματα του έναντι της καισαρικής. Αν σκεφτούμεν τζιόλας ότι η μέση ηλικία των μανάδων ανεβαίνει τζιαι το ότι κάμνουν πιο λλία μωρά παρά παλαιότερα, μπορώ να καταλάβω πλήρως το σκεπτικόν μιας εγγύου όταν επιλέξει την καισαρικήν αντί του φυσιολογικού τοκετού. Τζιαι εν στο shέριν τόσον της κοινωνίας όσον τζιαι της "επιστημονικής κονότητας" να την καθησυχάσει μέσω της ενημέρωσης τζιαι της ευαισθητοποίησης, τζιαι οϊ να την καταχειρίζει βάσει "ηθικολογίας".

Βασικά η θέση του παρέα στη βουλήν αθθυμίζει μου το θέμαν του θηλασμού. Καταντά μια μάνα να αντρέπεται να πει ότι εν θηλάζει ας πούμεν, ή γιατί εσταμάτησεν "νωρίς" γιατί οι "ιθύνοντες" πρέπει να προάγουν τα ευεργετήματα του θηλασμού που καθέδρας. Φίλε μου, εσύ κάμε τη διαφώτιση σου, αλλά μεν καταντάς "νταής" στο πως κουμαντάρει ο άλλος το σώμαν του τζιαι τα κοπελλούθκια του. Θέλει πολλήν προσοχήν τούτον. 

Ώσπου να δείχνουμεν πιο πολλήν ευαισθησίαν τζιαι συναίσθησην στες επιλογές που κάμνει ο καθένας, stay cool and keep rocking!