80's child

Προχτές επήαμεν με την Αγάπην τζιαι τα κουμπαράκια σε 80's - 90's πάρτυ στη Finnbars. Εδιοργάνωσεν το ο σταθμός που προτιμώ όταν οδηγώ, ο Kiss FM δηλαδή, ο οποίος εν ο μόνος που αφενός παίζει πολλήν, ξένην μουσικήν, τζιαι αφετέρου κρατά μιαν επαφήν με την αγαπημένην μου δεκαετίαν, τα 80's. 

Ουσιαστικά ήταν η δεκαετία του σχολείου, που ολοκληρώθηκεν νωρίς στην δεκαετίαν του 1990. Για να καταλάβετε, επρολάβαμεν το πενθήμερον μόλις μιαν χρονιάν (1991-1992), τζιαι ήταν ο κύριος λόγος που εκαταφέραμαν να κάμνουμεν πρόβες με το συγκρότημαν. Ωραίες εποχές, "αθώες"...

Εποχές που υπήρχεν μόνον το ΡΙΚ, τζιαι τζιείνον άρκεφκεν το απόγευμαν το πρόγραμμαν του. Εποχές που εν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα τζιαι ίντερνετ. Εποχές των ντίσκο όπως η Amanda's τζιαι ο "Σκορπιός", όπου εστοιβαζούμαστεν όπως τα κουτοτσάρτελλα τζιαι έκοφκες τον καπνόν των τσιγάρων με το μαshέριν. Εποχές του κασεττοφώνου με την διπλήν κασέτταν, τζιαι την φοβερήν "καινοτομίαν" του auto-reverse, που μας απάλλαξεν που την κατάραν του  "rewind". Εποχές της λάκας στα μαλλιά, ανεξαρτήτως φύλου, της βάτας στους ώμους, των ψηλόμεσων jeans τζιαι του περμανάντ. Εποχές που ενόμιζα ότι επεράσαν ανεπιστρεπτί.

Θωρώ όμως με έκπληξην να επιστρέφουν στοιχεία τζιείνης της εποχής, τόσον στα ντύσιμον όσον, ακόμα πιο ενδιαφέρον, τζιαι στη μουσικήν. Πέρσι ειδικά εφκήκαν τραούθκια που αν τα άκουες στα 80's έθθα σου εφαίνουνταν εκτός τόπου τζιαι χρόνου. Μια άλλη μόδα που επανήλθεν δριμύτερη τζιαι γουστάρω την πολλά εν τα κόκτειλς. Για κάποιον λόγον το κοινόν σε Κύπρον τζιαι Ελλάδαν επαραίτησεν για κοντά 20 χρόνια τούτον το ωραίον σπόρ της "μιξολογίας" τζιαι τα νόστιμα ποτάκια εξαφανιστήκαν που τα μενού των μπαρ. Not anymore. Προχτές εδοκιμάσαμεν τζιαι έναν καινούριον, αρκετά καλόν, με την αφορμήν του event. Με την Αγάπην ανακαλύψαμεν τζιαι έναν ωραίον στέκκιν που εξειδικεύεται στο σπορ, τζιαι μάλιστα εν γεμάτον συνήθως. Good times!

Φυσικά υπάρχει μια αυταπάτη σε τούτον (στην "επιστροφήν"). Η νιότη τζιαι η αθωότητα της εν επιστρέφει. Επιβεβαίωσα το τζιαι προχτές στα πρόσωπα που είδα στο πάρτυ του Kiss. Νοσταλγικοί μεσήλικες με τες σκεμπούες μας τζιαι τα γκρίζα μαλλιά (όσοι τα έχουμεν ακόμα), να κουνιούμαστεν στο "Give me hope Johanna" τζιαι στο "By the rivers of Babylon". Θα ήταν καταθλιπτικόν αν δεν ήταν τόσον χαριτωμενον. Οι κοπέλες ευτυχώς κραθκιούνται καλλίττερα, τολμώ να πω ορισμένες εβελτιωθήκαν με το χρόνο.

Που την άλλην εν λυπούμαι που κάποια στοιχεία της εποχής τζιείνης επεράσαν, όπως ο ψυχρός πόλεμος ας πούμεν. Δυστυχώς η πτώση του Βερολίνου τζιαι του "υπαρκτού" εν έφερεν παγκόσμιαν ειρήνην αλλά έδωσεν το έναυσμαν για διάφορες άλλες συγκρούσεις περιφερειακού τύπου. Παρ'όλα αυτά, ο κόσμος βρίσκω ότι επροόδευσεν σε πολλά πράμματα.  Βρίσκω πλείστα που τα στοιχεία του σήμερα πολλά όμορφα τζιαι νιώθω μια χαρά με το πως εξελίχτηκεν η ζωή μου, οπότε εν μου λείπει κάτι που την δεκαετίαν του '80, πέραν ίσως τζιείνης της εφηβικής αθωότητας που έτσι τζι'αλλιώς εν κάτι πολλά εύθραυστον για να επιζήσει της δοκιμασίας του χρόνου.

Ώσπου να εύρω την χαμένην αθωότηταν. stay cool and keep rocking!