"Γουφ αρφ καϊ" αλυκτούσεν ο Φλοκ, ο shύλλος του Μίστερ Μπλουφ, στενού φίλου τζιαι συνεργάτη του Κάπτεν Μάρκ στην "Περιπέτεια". Έφηβος τζιαι ελαφρώς σφίκτερμαν λόγω γυμναστικής, εδέχουμουν πειράγματα που κολλητούς με προεξάρχων το "shύλλε!!". Εξ' αυτού ήρτεν αρχικά το "γουφ" τζιαι τελικά το "Γούφης", το οποίον σε συνδυασμόν με τες κραυγές του φτείρη αλλά αγωνιστή Φλοκ εφέραν το Woofis Arf Kai. Τζιαι όποιος γουστάρει...
Κυριακή 26 Αυγούστου 2012
"Δεν υπάρχει πια επιστροφή!"
"Ποτέ δεν θέλησα επανάσταση
στην οποία θα χυθεί το ανθρώπινο αίμα"
"Η επανάσταση μπορεί να είναι μόνο μια
...η επανάσταση της συνείδησης"
Ώσπου να επαναστατήσουμεν, stay cool and keep rocking!
ένα βιβλίο του Ερικό Μαλατέστα Περί Αναρχισμού και βίας
ένα απόσπασμα «Οι αναρχικοί είναι ενάντια στη βία. Αυτό είναι γνωστό. Η κεντρική ιδέα του αναρχισμού είναι η εξαφάνιση της βίας από την κοινωνική ζωή, η οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων στη βάση της ελεύθερης θέλησης των ανθρώπων χωρίς την παρέμβαση του χωροφύλακα. Γι’ αυτό είμαστε εχθροί του καπιταλισμού που -βασιζόμενος στην προστασία των χωροφυλάκων- εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τους κατόχους των μέσων παραγωγής ή ακόμα και να φυγοπονούν και να πεθαίνουν της πείνας όταν τα αφεντικά έχουν συμφέρον να τους εκμεταλλεύονται. Γι’ αυτό είμαστε εχθροί του Κράτους που είναι η καταναγκαστική, δηλαδή η βίαιη, οργάνωση της κοινωνίας. Όταν όμως ένας ευγενικός άνθρωπος λέει ότι πιστεύει πως είναι ηλίθιο και βάρβαρο κάποιος να σκέφτεται υπό τα κτυπήματα ενός μπαστουνιού, πως είναι άδικο και μοχθηρό να αναγκάζεται κάποιος να πράττει τη θέληση κάποιου άλλου υπό την απειλή ενός ρεβόλβερ, είναι άραγε λογικό να συμπεράνουμε ότι αυτός ο ευγενικός άνθρωπος σκοπεύει να δεχτεί τα χτυπήματα του μπαστουνιού και να υποταχτεί στη θέληση κάποιου άλλου χωρίς να καταφύγει στα πιο ακραία μέσα άμυνας; Η βία δικαιολογείται μόνο όταν είναι απαραίτητη για την άμυνα τη δική μας και των άλλων απέναντι στη βία. Εκεί που τελειώνει η αναγκαιότητα αρχίζει το έγκλημα… Ο σκλάβος βρίσκεται πάντοτε σε κατάσταση νόμιμης άμυνας και επομένως η βία του ενάντια στον αφέντη, ενάντια στον καταπιεστή, είναι πάντοτε ηθικά δικαιολογημένη και πρέπει να καθορίζεται μόνο από το κριτήριο της χρησιμότητας και της εξοικονόμησης της ανθρώπινης προσπάθειας και των ανθρώπινων δεινών» [1]
[1]Errico Malatesta, Umanità Nova, 25 Αυγούστου 1921
η ουσία του αναρχισμού είναι οι αποφάσεις στην βάση της συναίνεσης των ανθρώπων μεταξύ τους αμεσοδημοκρατικές διαδικασιές
στην καταλωνία οι αναρχικοί αριθμούσαν εκατομύρια
Ισπανικός εμφύλιος και αναρχικοι http://www.youtube.com/watch?v=qNYCfmWIWV0&feature=player_embedded
τζαι είχαν αναπτύξει ομάδες στρατιωτικές κρούσης Libertarias [ελληνικοί υπότιτλοι] http://www.youtube.com/watch?v=sd8IBL1Knnw&feature=player_embedded
΄δεν υπήρχαν αρχηγοί και αφεντικά ναι υπήρχαν ηγέτες που αναδεικνύονταν αλλά δεν επέβαλλαν σε κανένα τι θα γινόταν αλλά όλα αποφασίζοταν συναινετικά ή με ψηφοφορία
ακόμα και στον πόλεμο
οπότε η απλή απάντηση στο απλοικό ερώτημα σου είναι ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που αποφασίσαν να αμυνθούν στην βία του κράτους του παρακράτους θα αποφασίσουν ότι η βία πλέον δεν είναι αναγκαία
η ουσία όμως τζαι εν τούτον που δεν πρέπει να ξεχνάς είναι ότι τα πράγματα δεν είναι στατικά δηλαδή δεν θα ειπωθεί άτε έγινεν η επανάσταση πέτυχε τζαι γύρνουμεν πίσω τζαι απλώνουμεν
δεν υπάρχουν ευαγγέλια και ούτε μανιφέστα απόλυτα
όσο υπάρχειη βία της εξουσία τόσο η ανάγκη για άμυνα θα γεννά την αντιβία ως επιβίωση
1. αποφάσεις βάσει συναίνεσης/ με ψηφοφορία 2. αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες 3. όχι αρχηγοί/ αφεντικά 4. αλλά ηγέτες (ας πούμεν πρώτοι μεταξύ ίσων) 5. οι ίδιοι οι άνθρωποι θα αποφασίζουν περί παύσης της βίας
Η δική μου "αίσθηση" που μάλλον τζιαι ιστορικά επαληθεύεται:
1. Ποττέ εν θα έσιεις απόλυτη συναίνεση. Άρα πάντα θα έσιεις διαφωνούντες (μερικώς ή πλήρως). Άρα τζιαι τάσεις νέων διαιρέσεων/ συγκρούσεων. 2. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες είναι "ευάλωτες" σε "δημαγωγούς" (που ιστορικά πάντα εν παρόντες). 3. Αρχηγός/ αφεντικό εν η "αρνητική πτυχή". Ηγέτης η "θετική". Αλλά τζιαι οι θκιό έχουν έναν κοινό: "ακολούθους". Κοινώς, ο μέσος homo sapiens έσιει έμφυτην την ανάγκην της καθοδήγησης, της προστασίας μπροστά στο άγνωστο (π.χ. θάνατος). Για τούτον βρίσκουν τόσον πρόσφορον έδαφος οι θρησκείες για ποδηγέτηση. 4. Φυσικά το "πρώτος μεταξύ ίσων" εν αντιφατικός όρος. Αφού είσαι "ίσος", πως γίνεται να είσαι "πρώτος"; Τζιαι αν είσαι καλός ηγέτης, γιατί να αμφισβητείσαι σε κάθε απόφασην που θα πάρεις, σημαντικήν ή ασήμαντην; 5. Η ουσία του θέματος: είναι οι αθρώποι (homo sapiens) όντα που μπορούν να διαπλαστούν 100% μέσω της παιδείας/ βιωμάτων/ περιβάλλοντος ή κουβαλούν στοιχεία που εν επιδέχουνται αμφισβήτησης (π.χ. η "ατομική" οπτική, η εγωιστική προδιάθεση, η τάση υτπαράσπισης του "εγώ", εμμέσως ή αμέσως); Νομίζω οι Μαρξιστές πιστεύκουν το πρώτον. Η ιστορία ΔΕΝ τους δικαιώννει.
1. Ποττέ εν θα έσιεις απόλυτη συναίνεση. Άρα πάντα θα έσιεις διαφωνούντες (μερικώς ή πλήρως). Άρα τζιαι τάσεις νέων διαιρέσεων/ συγκρούσεων."
έγραψα το εξής
"όλα αποφασίζοταν συναινετικά ή με ψηφοφορία"
δηλαδή όταν δεν μπορεί να καταστεί εφικτή η συναίνεση τότε αποφασίζεις με πλειοψηφία
μπορείς να θέσεις διάφορα είδη πλειοψηφίας για διαφορετικά θέματα
"2. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες είναι "ευάλωτες" σε "δημαγωγούς" (που ιστορικά πάντα εν παρόντες).
ε και; αυτό τι σημαίνει;να έχουμε τούντες διαδικασίες που εχουμε τωρά που απλά κανένας άνθρωπος εν αποφασίζει για τίποτα αλλά τάχα ψηφίζει αντιπροσώπους; όι όι, έχω μιαν καλύττερη ιδέα , να βάλουμεν ένα βασιλιά να τελειώνουμε να αποφασίζει τζείνος για ούλλα τζαι κανεί
σοβαρά τωρά: χωρίς να εξιδανικεύεται τίποτα και με όλα τα αρνητικ΄΄α δουλεία, μη συμμετοχή των γυναικών κλπ στην αρχαία αθήνα οι άνθρωποι είχαν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που έκαναν αγώνες τραγωδίας και δράματος κάθε χρόνο και γέμιζαν τα θέατρα
είχαν παιδεία, τζαι τούτον εν γίνεται που την μιαν μέρα στην άλλη ούτε αυτόματα
αλλά στην τελική, ποια ακριβώς εν η εναλλακτική; να μεν το κάμουμεν γιατί μπορεί να γίνει τούτον που λαλείς; λες τζαι σήμερα τι γίνεται δηλαδή κάτι άλλο;
το θέμα είναι να γίνουν άνθρωποι με κριτήριο με λογική ούτως ώστε να περιορίσεις τούντο φαινόμενο που λαλείς εσύ
3. Αρχηγός/ αφεντικό εν η "αρνητική πτυχή". Ηγέτης η "θετική". Αλλά τζιαι οι θκιό έχουν έναν κοινό: "ακολούθους". Κοινώς, ο μέσος homo sapiens έσιει έμφυτην την ανάγκην της καθοδήγησης, της προστασίας μπροστά στο άγνωστο (π.χ. θάνατος). Για τούτον βρίσκουν τόσον πρόσφορον έδαφος οι θρησκείες για ποδηγέτηση.
απάντα μου τούτον: εσύ είσαι μέσος homo sapiens; έχεις ανάγκη καθοδήγησης προστασία μπροστά στο άγνωστο πχ θάνατο;
4. Φυσικά το "πρώτος μεταξύ ίσων" εν αντιφατικός όρος. Αφού είσαι "ίσος", πως γίνεται να είσαι "πρώτος"; Τζιαι αν είσαι καλός ηγέτης, γιατί να αμφισβητείσαι σε κάθε απόφασην που θα πάρεις, σημαντικήν ή ασήμαντην;
γιατί τζαι οι καλοί ηγέτες εν απλά άνθρωποι τζαι τίποτα παραπάνω ή λιόττερον που τους υποόλοιπους που κάμνουν λάθη γιαυτό
5. Η ουσία του θέματος: είναι οι αθρώποι (homo sapiens) όντα που μπορούν να διαπλαστούν 100% μέσω της παιδείας/ βιωμάτων/ περιβάλλοντος ή κουβαλούν στοιχεία που εν επιδέχουνται αμφισβήτησης (π.χ. η "ατομική" οπτική, η εγωιστική προδιάθεση, η τάση υτπαράσπισης του "εγώ", εμμέσως ή αμέσως); Νομίζω οι"
οι άνθρωποι φέρουν μαζί τους έμφυτα στοιχεία γονίδια κλπ αυτά δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε και γιαυτό δεν μας απασχολούν
το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι τις κοινωνικές συνθήκες
ξαναλέω το παράδειγμα με το μωρό που γεννιέται σε γκέτο μαύρων από μια 16χρονη ηρωινομανή και από πατέρα αρχηγό συμμορίας 19χρονο που πουλά κρακ ηρωινή κλπ
το παιδί αυτό μεγαλώνει μέσα στην φτώχεια την εξαθλίωση την βία τα ναρκωτικά και ίσως χωρίς αγάπη
ποιες πιθανότητες έχει να ξεφύγει από την "μοίρα" που έφτιαξαν άλλοι για αυτό;
το ίδιο μωρό που γεννιέται σε γκέτο μαύρων από μια 16χρονη ηρωινομανή και από πατέρα αρχηγό συμμορίας 19χρονο που πουλά κρακ ηρωινή κλπ
την ίδια μέρα της γένησης του το υιοθετεί μια οικογένεια που του παρέχει φαγητό στέγη αγάπη και ελεθερία επιλογής
σκέφτου πόσο διαφορετική θα είναι η "μοίρα" του ίδιου ανθρώπου απλά και μόνο επειδή μεγάλωσε σε ενα διαφορετικό περιβάλλον
εγώ προσωπικά πιστεύω ότι αυτά που εισηγούμαι είναι απολύτως εφικτά για να πετύχουμε έναν καλύτερο
Η επανάσταση του μυαλού εν μια καλή αρχή. Αλλά επειδή εν διανοητική, χρειάζεται τζιαι "συνήγορος του θκιαόλου". Αν επίστευκα ότι τα "εμπόδια" που επαρέθεσα εν ανυπέρβλητα εν θα ασχολούμουν. Εννά τα πούμε τζιαι που κοντά.
οσρ, και σε συνέχεια της προηγούμενης συζήτησης: γράφεις πολλά τζε δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω (φαντάσου τα υπόλοιπα 6 δις που δεν έχουν καν computer). Όπως εκατάλαβα θέλεις μας να γινούμε Στρουμφάκια αγνοώντας ότι στον πραγματικό κόσμο, οι Δρακουμέλ εν πλειοψηφία. Δική μου εισήγηση για βελτίωση της κοινωνίας είναι η βελτίωση του υφιστάμενου συστήματος με τρόπο που να μην επιτρέπει στον κάθε Δρακουμέλ να εκμεταλλευεται καταστάσεις, να προστατευει τους αδύνατους και να διασφαλίζει την οικονομική σταθερότητα.
η επανάσταση ξεκινά από το μυαλό
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποια εισαγωγικά για την βία και την μη βία
ένα βιβλίο του Ερικό Μαλατέστα
Περί Αναρχισμού και βίας
ένα απόσπασμα
«Οι αναρχικοί είναι ενάντια στη βία. Αυτό είναι γνωστό. Η κεντρική ιδέα του αναρχισμού είναι η εξαφάνιση της βίας από την κοινωνική ζωή, η οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων στη βάση της ελεύθερης θέλησης των ανθρώπων χωρίς την παρέμβαση του χωροφύλακα. Γι’ αυτό είμαστε εχθροί του καπιταλισμού που -βασιζόμενος στην προστασία των χωροφυλάκων- εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τους κατόχους των μέσων παραγωγής ή ακόμα και να φυγοπονούν και να πεθαίνουν της πείνας όταν τα αφεντικά έχουν συμφέρον να τους εκμεταλλεύονται. Γι’ αυτό είμαστε εχθροί του Κράτους που είναι η καταναγκαστική, δηλαδή η βίαιη, οργάνωση της κοινωνίας. Όταν όμως ένας ευγενικός άνθρωπος λέει ότι πιστεύει πως είναι ηλίθιο και βάρβαρο κάποιος να σκέφτεται υπό τα κτυπήματα ενός μπαστουνιού, πως είναι άδικο και μοχθηρό να αναγκάζεται κάποιος να πράττει τη θέληση κάποιου άλλου υπό την απειλή ενός ρεβόλβερ, είναι άραγε λογικό να συμπεράνουμε ότι αυτός ο ευγενικός άνθρωπος σκοπεύει να δεχτεί τα χτυπήματα του μπαστουνιού και να υποταχτεί στη θέληση κάποιου άλλου χωρίς να καταφύγει στα πιο ακραία μέσα άμυνας; Η βία δικαιολογείται μόνο όταν είναι απαραίτητη για την άμυνα τη δική μας και των άλλων απέναντι στη βία. Εκεί που τελειώνει η αναγκαιότητα αρχίζει το έγκλημα… Ο σκλάβος βρίσκεται πάντοτε σε κατάσταση νόμιμης άμυνας και επομένως η βία του ενάντια στον αφέντη, ενάντια στον καταπιεστή, είναι πάντοτε ηθικά δικαιολογημένη και πρέπει να καθορίζεται μόνο από το κριτήριο της χρησιμότητας και της εξοικονόμησης της ανθρώπινης προσπάθειας και των ανθρώπινων δεινών» [1]
[1]Errico Malatesta, Umanità Nova, 25 Αυγούστου 1921
http://it.scribd.com/doc/22261335/Errico-Malatesta-%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82
Ποιος εννά καθορίσει πότε σταματά η αναγκαιότητα της βίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήη ουσία του αναρχισμού είναι οι αποφάσεις στην βάση της συναίνεσης των ανθρώπων μεταξύ τους
ΑπάντησηΔιαγραφήαμεσοδημοκρατικές διαδικασιές
στην καταλωνία οι αναρχικοί αριθμούσαν εκατομύρια
Ισπανικός εμφύλιος και αναρχικοι
http://www.youtube.com/watch?v=qNYCfmWIWV0&feature=player_embedded
τζαι είχαν αναπτύξει ομάδες στρατιωτικές κρούσης
Libertarias [ελληνικοί υπότιτλοι]
http://www.youtube.com/watch?v=sd8IBL1Knnw&feature=player_embedded
΄δεν υπήρχαν αρχηγοί και αφεντικά
ναι υπήρχαν ηγέτες που αναδεικνύονταν αλλά δεν επέβαλλαν σε κανένα τι θα γινόταν αλλά όλα αποφασίζοταν συναινετικά ή με ψηφοφορία
ακόμα και στον πόλεμο
οπότε η απλή απάντηση στο απλοικό ερώτημα σου είναι ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που αποφασίσαν να αμυνθούν στην βία του κράτους του παρακράτους θα αποφασίσουν ότι η βία πλέον δεν είναι αναγκαία
η ουσία όμως τζαι εν τούτον που δεν πρέπει να ξεχνάς είναι ότι τα πράγματα δεν είναι στατικά
δηλαδή δεν θα ειπωθεί
άτε έγινεν η επανάσταση πέτυχε τζαι γύρνουμεν πίσω τζαι απλώνουμεν
δεν υπάρχουν ευαγγέλια και ούτε μανιφέστα απόλυτα
όσο υπάρχειη βία της εξουσία τόσο η ανάγκη για άμυνα θα γεννά την αντιβία ως επιβίωση
Άρα συνοψίζουμεν:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. αποφάσεις βάσει συναίνεσης/ με ψηφοφορία
2. αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες
3. όχι αρχηγοί/ αφεντικά
4. αλλά ηγέτες (ας πούμεν πρώτοι μεταξύ ίσων)
5. οι ίδιοι οι άνθρωποι θα αποφασίζουν περί παύσης της βίας
Η δική μου "αίσθηση" που μάλλον τζιαι ιστορικά επαληθεύεται:
1. Ποττέ εν θα έσιεις απόλυτη συναίνεση. Άρα πάντα θα έσιεις διαφωνούντες (μερικώς ή πλήρως). Άρα τζιαι τάσεις νέων διαιρέσεων/ συγκρούσεων.
2. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες είναι "ευάλωτες" σε "δημαγωγούς" (που ιστορικά πάντα εν παρόντες).
3. Αρχηγός/ αφεντικό εν η "αρνητική πτυχή". Ηγέτης η "θετική". Αλλά τζιαι οι θκιό έχουν έναν κοινό: "ακολούθους". Κοινώς, ο μέσος homo sapiens έσιει έμφυτην την ανάγκην της καθοδήγησης, της προστασίας μπροστά στο άγνωστο (π.χ. θάνατος). Για τούτον βρίσκουν τόσον πρόσφορον έδαφος οι θρησκείες για ποδηγέτηση.
4. Φυσικά το "πρώτος μεταξύ ίσων" εν αντιφατικός όρος. Αφού είσαι "ίσος", πως γίνεται να είσαι "πρώτος"; Τζιαι αν είσαι καλός ηγέτης, γιατί να αμφισβητείσαι σε κάθε απόφασην που θα πάρεις, σημαντικήν ή ασήμαντην;
5. Η ουσία του θέματος: είναι οι αθρώποι (homo sapiens) όντα που μπορούν να διαπλαστούν 100% μέσω της παιδείας/ βιωμάτων/ περιβάλλοντος ή κουβαλούν στοιχεία που εν επιδέχουνται αμφισβήτησης (π.χ. η "ατομική" οπτική, η εγωιστική προδιάθεση, η τάση υτπαράσπισης του "εγώ", εμμέσως ή αμέσως); Νομίζω οι Μαρξιστές πιστεύκουν το πρώτον. Η ιστορία ΔΕΝ τους δικαιώννει.
1. Ποττέ εν θα έσιεις απόλυτη συναίνεση. Άρα πάντα θα έσιεις διαφωνούντες (μερικώς ή πλήρως). Άρα τζιαι τάσεις νέων διαιρέσεων/ συγκρούσεων."
ΑπάντησηΔιαγραφήέγραψα το εξής
"όλα αποφασίζοταν συναινετικά ή με ψηφοφορία"
δηλαδή όταν δεν μπορεί να καταστεί εφικτή η συναίνεση τότε αποφασίζεις με πλειοψηφία
μπορείς να θέσεις διάφορα είδη πλειοψηφίας για διαφορετικά θέματα
"2. Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες είναι "ευάλωτες" σε "δημαγωγούς" (που ιστορικά πάντα εν παρόντες).
ε και; αυτό τι σημαίνει;να έχουμε τούντες διαδικασίες που εχουμε τωρά που απλά κανένας άνθρωπος εν αποφασίζει για τίποτα αλλά τάχα ψηφίζει αντιπροσώπους;
όι όι, έχω μιαν καλύττερη ιδέα , να βάλουμεν ένα βασιλιά να τελειώνουμε
να αποφασίζει τζείνος για ούλλα τζαι κανεί
σοβαρά τωρά: χωρίς να εξιδανικεύεται τίποτα και με όλα τα αρνητικ΄΄α δουλεία, μη συμμετοχή των γυναικών κλπ στην αρχαία αθήνα οι άνθρωποι είχαν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που έκαναν αγώνες τραγωδίας και δράματος κάθε χρόνο και γέμιζαν τα θέατρα
είχαν παιδεία, τζαι τούτον εν γίνεται που την μιαν μέρα στην άλλη ούτε αυτόματα
αλλά στην τελική, ποια ακριβώς εν η εναλλακτική; να μεν το κάμουμεν γιατί μπορεί να γίνει τούτον που λαλείς; λες τζαι σήμερα τι γίνεται δηλαδή κάτι άλλο;
το θέμα είναι να γίνουν άνθρωποι με κριτήριο με λογική ούτως ώστε να περιορίσεις τούντο φαινόμενο που λαλείς εσύ
3. Αρχηγός/ αφεντικό εν η "αρνητική πτυχή". Ηγέτης η "θετική". Αλλά τζιαι οι θκιό έχουν έναν κοινό: "ακολούθους". Κοινώς, ο μέσος homo sapiens έσιει έμφυτην την ανάγκην της καθοδήγησης, της προστασίας μπροστά στο άγνωστο (π.χ. θάνατος). Για τούτον βρίσκουν τόσον πρόσφορον έδαφος οι θρησκείες για ποδηγέτηση.
απάντα μου τούτον: εσύ είσαι μέσος homo sapiens; έχεις ανάγκη καθοδήγησης προστασία μπροστά στο άγνωστο πχ θάνατο;
4. Φυσικά το "πρώτος μεταξύ ίσων" εν αντιφατικός όρος. Αφού είσαι "ίσος", πως γίνεται να είσαι "πρώτος"; Τζιαι αν είσαι καλός ηγέτης, γιατί να αμφισβητείσαι σε κάθε απόφασην που θα πάρεις, σημαντικήν ή ασήμαντην;
γιατί τζαι οι καλοί ηγέτες εν απλά άνθρωποι τζαι τίποτα παραπάνω ή λιόττερον που τους υποόλοιπους που κάμνουν λάθη
γιαυτό
5. Η ουσία του θέματος: είναι οι αθρώποι (homo sapiens) όντα που μπορούν να διαπλαστούν 100% μέσω της παιδείας/ βιωμάτων/ περιβάλλοντος ή κουβαλούν στοιχεία που εν επιδέχουνται αμφισβήτησης (π.χ. η "ατομική" οπτική, η εγωιστική προδιάθεση, η τάση υτπαράσπισης του "εγώ", εμμέσως ή αμέσως); Νομίζω οι"
οι άνθρωποι φέρουν μαζί τους έμφυτα στοιχεία γονίδια κλπ
αυτά δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε και γιαυτό δεν μας απασχολούν
το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι τις κοινωνικές συνθήκες
ξαναλέω το παράδειγμα με το μωρό που γεννιέται σε γκέτο μαύρων από μια 16χρονη ηρωινομανή και από πατέρα αρχηγό συμμορίας 19χρονο που πουλά κρακ ηρωινή κλπ
το παιδί αυτό μεγαλώνει μέσα στην φτώχεια την εξαθλίωση την βία τα ναρκωτικά και ίσως χωρίς αγάπη
ποιες πιθανότητες έχει να ξεφύγει από την "μοίρα" που έφτιαξαν άλλοι για αυτό;
το ίδιο μωρό που γεννιέται σε γκέτο μαύρων από μια 16χρονη ηρωινομανή και από πατέρα αρχηγό συμμορίας 19χρονο που πουλά κρακ ηρωινή κλπ
την ίδια μέρα της γένησης του το υιοθετεί μια οικογένεια που του παρέχει φαγητό στέγη αγάπη και ελεθερία επιλογής
σκέφτου πόσο διαφορετική θα είναι η "μοίρα" του ίδιου ανθρώπου απλά και μόνο επειδή μεγάλωσε σε ενα διαφορετικό περιβάλλον
εγώ προσωπικά πιστεύω ότι αυτά που εισηγούμαι είναι απολύτως εφικτά για να πετύχουμε έναν καλύτερο
στην τελική δηλαδή τι εισηγείσαι να γίνει;
Η επανάσταση του μυαλού εν μια καλή αρχή. Αλλά επειδή εν διανοητική, χρειάζεται τζιαι "συνήγορος του θκιαόλου". Αν επίστευκα ότι τα "εμπόδια" που επαρέθεσα εν ανυπέρβλητα εν θα ασχολούμουν. Εννά τα πούμε τζιαι που κοντά.
ΑπάντησηΔιαγραφήοσρ,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε συνέχεια της προηγούμενης συζήτησης: γράφεις πολλά τζε δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω (φαντάσου τα υπόλοιπα 6 δις που δεν έχουν καν computer). Όπως εκατάλαβα θέλεις μας να γινούμε Στρουμφάκια αγνοώντας ότι στον πραγματικό κόσμο, οι Δρακουμέλ εν πλειοψηφία. Δική μου εισήγηση για βελτίωση της κοινωνίας είναι η βελτίωση του υφιστάμενου συστήματος με τρόπο που να μην επιτρέπει στον κάθε Δρακουμέλ να εκμεταλλευεται καταστάσεις, να προστατευει τους αδύνατους και να διασφαλίζει την οικονομική σταθερότητα.
ναι ναι έτσι ακριβώς
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνέχισε να γράφεις τζείνα που γράφεις τζαι είμαστεν οκ