Εθνοφύλαξ

 

Εν σαν εχτές που αθθυμούμαι κάτι ασπρισμένα γερούθκια να έρκουνται στο 61ΤΕΘ (Τάγμαν Εθνοφυλακής -με την παλιοπαρέαν εκάμναμεν χάζιν για το πως ακούετουν το ίδιον με το Death) όπου τους έκαμνα μάθημαν, δόκιμος ων, αποσπασμένος που το τάγμα μου γιατί συνήθως τα ΤΕΘ ήταν υποστελεχωμένα που κληρωτούς αξιωματικούς τζ̆αι για να γίνει η εκπαίδευση των εθνοφυλάκων έπρεπεν να πηαίννουν αξιωματικοί που "ενεργά" τάγματα. Τζ̆αι όμως, συνειδητοποιώ με δέος, ήταν πριν 29 ολόκληρα χρόνια, την περίοδον 1992-1994. Τζ̆αι ο ασπρισμένος τύπος που πάει πλέον στο 61ΤΕΘ (αφού ως κάτοικος Ιδαλίου πλέον ανήκω στην περιοχήν του 6ου Συντάγματος, μέρος του οποίου εν η συγκεκριμένη μονάδα) είμαι εγώ. 

Παραμένει η εντύπωση μου πάντως ότι ήταν παππούδες (άνω των 60) που έρκουνταν στην παρουσιάσην τότε, τζ̆αι οϊ μεσήλικες όπως είμαι εγώ σήμερα. Εν μια απορία που έχω τζ̆αι κάποιαν στγμήν εννά ψάξω να την απαντήσω. Εν αλλάσσει παράλληλα το γεγονός ότι είμαι πλέον μεσήλιξ τζ̆αι εθνοφύλαξ. Μάλιστα στα πενήντα εννά απολυθώ που την Εθνική Φρουράν, δηλαδή σε λλιόττερον που τέσσερα χρόνια, κλείοντας έτσι την "προσφοράν" μου στες ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Αν δε, εν με τσιμπήσει η Πολιτική Άμυνα, τζ̆αι εν γίνει κανένας χαττάς τύπου πολεμικής συρράξεως, θα είμαι πλέον άνεννοιας που έτσι κουβέντες. Κάπου χρονικά κοντά που θα πέμπω βέβαια στην μαμάν πατρίδαν θκυό λεβέντες να υπηρετήσουν την θητείαν τους. Δυστυχώς, αφού μετά που τόσες ανακαλύψεις τζ̆αι εξελίξεις, ακόμα ζούμεν σε ημικατεχόμενον τόπον, τζ̆αι έναν που τα πιο στρατικοποιημένα μέρη του πλανήτη. Τουλάχιστον εν θα χάσουν 26 μήνες που την ζωήν τους, εννά χάσουν 14. Κάτι είναι τζ̆αι τούτον.

Σήμερα επαρουσιαστήκαμεν, παρά την πανδημίαν, για βολήν στο πάλαι ποτέ πεδίον της Ποταμιάς, το τόσον γνώριμον κατά την θητείαν μου. Ήταν σχετικά θετική έκπληξη, που θκυό απόψεις. Πρώτον, η διαδικασία επροχώρησαν τάχιστα τζ̆αι που τες 8.00 ως τες 10.30 περίπου είχαμεν αποχωρήσει, κάμνοντας βολήν τζ̆αι έχοντας τα φύλλα πορείας ανά χείρας. Δεύτερον, η ίδια η βολή. Ερίξαμεν 20 σφαίρες, ρίχνοντας που τα 250 τζ̆αι 200 μέτρα απόστασην, αρχικά γονυπετώς τζ̆αι μετά εκ του ορθίου (google it). Πρέπει να ήταν μόλις η 2η φορά ever που επυροβόλησα γονυπετώς τζ̆αι η πρώτη εκ του ορθίου στα τόσα χρόνια που πάω στρατόν. Ήταν cool, που λαλούν τζ̆αι στα αγγλικά χωριά. Άσε που κινούμενοι στα θκυό στάδια, εκάμαμεν "πυρ και κίνηση" (google it). Μεγαλεία λαλώ σου!

Που την άλλην, όπως εθωρούσα τα περίπου 70 εκατοστά του ύψους του αναβαθμού των 300 μέτρων, τζ̆αι ανησυχούσα πως θα αντιδρούσαν οι καταπονημένοι μύες μου στην επίδρασην της βαρύτητας, εσυνειδητοποίησα πιο ξεκάθαρα την παρέλευσην των δεκαετιών που το 1992. Με την σκεμπούαν να ασφυκτιά στην στολήν τζ̆αι την ανάσαν βαριάν κατά την σκόπευσην εν ένιωσα σε καμμιάν στιγμήν μάχιμος. Σημειώστε ότι είμαι πιο γυμνασμένος που τον μέσον όρον των συναδέλφων τζ̆αμέ. Κάτι που επαρέμεινεν το ίδιον με βολές του παρελθόντος είναι ότι εν επροσπάθησα, ούτε θα εμπορούσα άλλωστε, να φανταστώ τι θα έκαμνα αν τα μικρά τετραγωνάκια με τον μαύρον κύκλον στην μέσην αλλάσσαν ξαφνικά σε αθρώπους, τζ̆αι ήξερα ότι με το κάθε πάτημαν της σκανδάλης θα μπορούσα να στερήσω την ζωήν σε έναν που λλόου τους. Αν κάτι έμαθα με την παρέλευσην τόσων χρόνων, εν η καταπληκτική καταστροφή που μπορεί να επιφέρει στο ανθρώπινον σώμαν, ανεξαρτήτως ηλικίας, βάρους τζ̆αι φυσικής κατάστασης, μια βολίδα των 7,62 χιλιοστών (google it).

Ώσπου να απολυθώ τζ̆αι που Εθνοφύλακας, stay cool and keep rocking!

Ο Μέγας Ανατολικός

 

Γενικώς εν έχω καλύψει ιδιαίτερον μέρος της νεοελληνικής πεζογραφίας, χωρίς να νιώθω ιδιαίτερες τύψεις περί τούτου, αλλά να εν καλά ο παπάς μου, ο οποίος θκιαβάζει αρειμανίως, τζ̆αι στου οποίου την βιβλιοθήκην επιδράμω συχνά-πυκνά για βιβλία τούτου του είδους, όταν λειφτώ τα είδη που συνήθως θκιαβάζω, τζ̆αι βαρκούμαι να πάω να αγοράσω άλλα.

Το συγκεκριμένον, ογκωδέστατον, μυθιστόρημαν ήταν παρκαρισμένον στην σιφουνιέραν των γονιών μου, τζ̆αι αφού ετσ̆έκκαρα αν είναι ήδη θκιαβασμένον (ο παπάς μου έσ̆ει την συνήθειαν να υπογράφει τα βιβλία που τελειώνει στο τελευταίον τους φύλλο) έξυσα το προς ανάγνωσην. 

Το όνομαν "Εμπειρίκος" εν μου ήταν άγνωστον αλλά πέραν τούτου ουδέν εγνώριζα για τον "Μέγαν Ανατολικόν". Όταν το άρχισα τελικά, εσυνειδητοποίησα ότι αφενός ήταν γραμμένον σε μιαν - κάπως -  καθαρεύουσαν γλώσσαν, τζ̆αι ότι αφετέρου πρόκειται περί πορνογραφήματος. Για το δεύτερον είσ̆εν μου κάμει μιαν νύξην σε ανύποπτον χρόνον ο παπάς μου αλλά εν το είχα κάμει register που λαλούν τζ̆αι στα αγγλικά χωρκά.

Εντάξει, έχω θκιαβάσει εκατοντάδες τσόντες στη ζωή μου (υπό την μορφήν κειμένου ιστορίας εννοώ, τα εικονογραφημένα εν άλλη υπόθεση), ειδικά κατά τες τρυφερές ηλικίες μεταξύν των 12 τζ̆αι 20 ετών, αλλά πρέπει να σημειώσω ότι το είδος τζ̆αι η έκταση των σκηνών "λαγνουργίας" (μια λέξη που επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο βιβλίον) που περιγράφει ο συγγραφέας ήταν εξόχως σκανδαλιστικά. Ομολογώ ότι έβρισκα τον εαυτόν μου σε μιαν διαδοχήν αντιδράσεων, που την κλασικήν διέγερσην (άνθρωποι είμεθα εξάλλου) έως την αποστροφήν, αφού ο μπαξές είσ̆εν που κλασικόν ετεροφυλόφιλον σεξ μέχρι αιμομιξίαν, κτηνοβασίαν τζ̆αι παιδεραστίαν. Ειδικά για την τελευταίαν, η οποία ήταν τόσον ετερόφυλη όσον τζ̆αι ομόφυλη, ο συγγραφέας έδειχνεν να θέλει να τονίσει κάποιον point το οποίον δυστυχώς εν έπιασα ούτε με την ολοκλήρωσην του έργου. Γενικώς, ήταν έναν μυθιστόρημαν που υποτίθεται ότι βρίθει μηνυμάτων, αρκετά που τα οποία όντως εμφανίζουνται σποραδικά ανάμεσα στις "λαγνουργίες", υπό την μορφήν φιλοσοφικών συζητήσεων ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, ή τζ̆αι μοναχικές διερωτήσεις τζ̆αι ρεμβασμούς. Τελειώνοντας το όμως πιο πολλά ένιωθα μπέρδεμαν παρά έφκαλα συμπεράσματα.

Λόγου χάρην, η συλλήβδην καταδίκη του χριστιανισμού που τον συγγραφέαν, ως μια καταπιεστική τζ̆αι ανέραστη κοσμοθεωρία, κάπου συγκρούεται με την υπόνοιαν ότι οι μουσουλμάνοι εν καλλύττεροι. Σε μια-θκυό περιπτώσεις αναφέρεται ο γάμος του Μωάμεθ με την εφτάχρονην (!!) Αϊσά ωσάν να εν κάποιου είδους προτέρημαν, κάτι που βέβαια δένει πλήρως με την διαρκήν παιδεραστίαν που εκτυλίσσεται στο πλοίον. Με τον ίδιον τρόπον καταδικάζει τον σοσιαλισμόν, ακόμα τζ̆αι τον αναρχισμόν, ως "ουτοπικά" δόγματα που μόνον δυστυχίαν προκαλούν λόγω "καταπίεσης του ιμέρου" (ίμερος εν η ερωτική διάθεση, ή κάβλα αν προτιμάτε). Κάτσε ρε Εμπειρίκο μου. Οκ η μουσουλμανική θρησκεία τζ̆αι οι Μορμόνοι (εμφανίζει κάποιον προφήτην τους στο πλοίον ο οποίος σύρνει κάμποσες τσ̆ιόφτες τζ̆αι κάμνει τζάι ενα-θκυό θαυματάκια) εν κάτι διαφορετικόν που τον χριστιανισμόν (τάχατες, στον ίδιον Αβρααμικόν θεόν βασίζουνται). Πόθεν ως πόθεν ο αναρχισμός, που όντως θέλει να καταργήσει τέθκοιου είδους εξουσιαστικά εποικοδομήματα, καταπιέζει σου τον "ίμερον"; Είπαμεν, δυσνόητα πράματα.

Πάντως μέσα σε τούτον τον κυκεώναν λαγνουργιών του βιβλίου εγέλασα τζ̆αι κάποσον. Ειδικά στες φάσεις που φιλοσοφούν οι πρωταγωνιστές, διατυπώνοντας κάποιες όντως ενδιαφέρουσες σκέψεις τζ̆αι προβληματισμούς (π.χ. εμφανίζεται ο Ιούλιος Βερν σε τεχνολογικές αναζητήσεις, ή διατυπώνουν κάποιοι ορισμένες ιδεατές διαδικασίες ανατροφής, εκπαίδευσης τζ̆αι απασχόλησης) τζ̆αι καθώς εκστασιάζουνται σηκώνεται τους η ψωλή (μια λέξη που θα βαρεθείτε να συναντάτε). Ή τα επιφωνήματα που συνοδεύκουν τες σκηνές λαγνουργίας. Πολλύν γέλιον. 

Θα εσυνιστούσα τούτον το βιβλίον σε κάποιον; Δύσκολη ερώτηση. Αν θα ήταν άτομον "συντηρητικόν" τζ̆αι "θρησκόληπτον" νομίζω θα με εξιτίμαζεν, αφού μέρος των λαγνουργιών εν εξαιρετικά ιερόσυλες, όπως τζ̆αι να προσπαθήσεις να τες δεις. Ειδικά στην εποχήν της πολιτικής ορθότητας που ζούμεν, εν μπορώ να σκεφτώ βιβλίον που να πατά παραπάνω κάλλους που το συγκεκριμμένον. Νομίζω θα το επρότεινα σε κάποιον για να τον τρολλάρω, φτάνει να μεν ήξερεν που πριν περί τίνος πρόκειται. Ή σε κάποιον λάτρην της γλώσσας, για να μελετήσει την χρήσην που της κάμνει ο συγγραφέας (εννοώ στην γραφήν, οϊ στες λαγνουργίες των πρωταγωνιστών όπου ππέφτει γλύψιμον του άλλου κόσμου). Εν εδυσκολεύτηκα να το τελειώσω αλλά τούτον οφείλεται στο πόσον μισώ να αφήσω έναν βιβλίον ατέλειωτον, κάτι που έσέι συμβεί ελάχιστες φορές, σε περιπτώσεις βιβλίων που αποδεικτήκαν υπερβολικά "τεχνικά" ή κουραστικώς λεπτομερή. Εν το απόλαυσα ιδιαίτερα δηλαδή, τζ̆αι εν τρελαίνομαι στην ιδέαν να γυρέψω τζ̆ άλλον Εμπειρίκον. Ελπίζω να μεν τον αδικώ. 

Νομίζω το πιο ουδέτερον που μπορώ να διατυπώσω είναι το "μια δοκιμή θα σας πείσει". Αρκέψετε το για να δείτε αν το αντέχετε.

Ώσπου να το αρκέψετε, stay cool and keep rocking!