Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

35 χρόνια gamer, μέρος α'


Σαν γνήσιον τέκνον των 80's, δηλαδή άθρωπος που επέρασεν παιδικήν ηλικίαν τζιαι πρώιμην εφηβείαν μεταξύ 1980 τζιαι 1990, πρέπει να αθθυμίσω σε ούλλους, τζιαι ειδικά τους νεώτερους που νομίζουν ότι πάντα υπήρχαν smartphones τζιαι tablettes, ότι την εν λόγω δεκαετίαν άρχισεν η ραγδαία εξάπλωση του προσωπικού υπολογιστή. Αρχικά φυσικά, επειδή στην Κύπρον έρκουνται ούλλα με μιαν κάποιαν χρονικήν υστέρησην, η οποία τότε ήταν ακόμα μεγαλλίττερη, τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας εξεχαρμανιάζαμεν στα λεγόμενα "σφαιριστήρια", όπου ανάμεσα σε μπιλιάρδα, ποδοσφαιράκια, αλογάκια τζιαι αυτοκινητάκια του σελινιού, αλλά τζιαι φλίππερ, υπήρχαν οι περίφημες "μηχανούες":


Τούτα τα διαβολικά μηχανήματα ήταν το μόνον πράμαν που είχαμεν διαθέσιμον για παιχνίθκια υπολογιστή, τζιαι εταϊζαμεν τα σελίνια τζιαι διπλοσέλινα με τη σέσουλαν. Μεγάλοι τίτλοι, όπως το Pacman, το Wonder Boy, το Space Invaders, το Bubble-Bobble, το Tetris, το Double Dragon τζιαι τόσα άλλα εκυριαρχούσαν για χρόνια. Ήταν η χρυσή εποχή του λεγόμενου arcade, δηλαδή των ηλεκτρονικών παιχνιθκιών δράσης, όπου ένας κάποιος ήρωας επροσπαθούσεν να περάσει διαδοχικές πίστες για να φτάσει μέχρι το εκάστοτε "αφεντικόν" τζιαι να το νικήσει. Το όφελος της όλης υπόθεσης ήταν καθαρά να βάλεις τα αρχικά σου στον πίνακα της βαθμολογίας, ο οποίος εδιατηρήτουν μόλις λλίες ώρες, ώσπου δηλαδή να σβήσει το μηχάνημαν ο καφετζιής για τη νύχταν.
Καθώς επροχωρούσαν τα 80's, κάποιοι που μας εξασφαλίσαμεν που τους γονιούς τα πρώτα commodore, zx spectrum, amstrad τζιαι κάποιοι πολλά προνομιούχοι το περίφημον Amiga 500, όπου επρωτοέπαιξα το περίφημον strategy game, "North & South". Όσοι που μας εν είχαμεν έτσι τύχην, κυρίως λόγω του τεράστιου για την εποχήν κόστους, εφορτωνούμαστεν των άλλων που είχαν (κάτι απολύτως φυσιολογικόν για μας, να πηέννουμεν στους φίλους μας, τζιαι μάλιστα απρόσκλητοι, για παιχνίδιν, κάτι που οι σημερινοί μιτσιοί εν έχουν, τζιαι εν κρίμαν κατ' εμέναν). Σε τούτες τες νέες μηχανές της κολάσεως, εγνώρισα τα πρώτα παιχνίθκια στρατηγικής, είτε turn-based (ο κάθε παίκτης κάμνει τες κινήσεις του ξεχωριστά τζιαι μετά πατά ένα πλήκτρο για το τέλος της σειράς του) είτε real time (συνεχόμενη δράση). Στο Amstrad 512 των καλαδερφών μου ελάτρεψα το εξεπέραστον Sun Tzu's Ancient Art of War (βάλλω υπερσύνδεση που μιαν παρουσίασην του στο  YouTube για να δείτε για τι μιλούμεν), ενώ στο PC-AΤ του φίλου τζιαι συμμαθητή του γυμνασίου με το παρατσούκλιν "Γκούφης" (ουχί Γούφης), εθίστηκα στο απίστευτον, που άποψην γραφικών για την εποχήν, Defender of the Crown.
Όταν λαλώ "εθίστηκα", εν υπερβάλλω καθόλου. Ανέκαθεν ήμουν άθρωπος του έξω, ακόμα τζιαι υπό την επιρροήν των arcade, αλλά μόλις ανακάλυψα τα παιχνίθκια στον προσωπικόν υπολογιστήν, η έλξη τους ήταν ακαταμάχητη. Ο παπάς μου εψιλιάστηκεν τούτην την τάσην, τζιαι ήταν πολλά διστακτικός, αλλά μετά που πολλήν πίεσην τζιαι αφού εδούλεψα θκιό διαδοχικά καλοτζιαίρκα, υπέκυψεν τζιαι αγόρασεν μου το πρώτο μου PC, έναν Dmac 8086 με 20 ΜΒ σκληρό, 640 KB μνήμη τζιαι floppy 5 1/4''. Μιλούμεν για το 1989, τζιαι παρόλο που εν ήταν high end για την εποχήν, εμπορούσα να παίξω τα παραπάνω που τα σύγχρονα παιχνίθκια. 
Ο εν λόγω υπολογιστής εσυντρόφεψε με ώσπου έφυα που την Κύπρο 4 χρόνια μετά. Η επιρροή του στα τελευταία χρόνια του σχολείου ήταν αρνητική για τους βαθμούς μου αλλά εγλύτωσα τες σοβαρές ζημιές. Πέραν των αγαπημένων παιχνιθκιών στρατηγικής, στο συγκεκριμένο κομπιούτερ εγνώρισα τα λεγόμενα sport simulators, δηλαδή παιχνίθκια με θέμαν το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ τζιαι την προπονητική. Ήταν επίσης η πρώτη περίοδος που ήρτα σε επαφήν με τα περίφημα Role Playing Games, όπως τη σειράν Ultima τζιαι τον μετέπειτα κολοσσόν των turn based strategy,   Civilization.
Αν πατήσετε σε οποιανδήποτε που τες υπερσυνδέσεις που έβαλα, θα δείτε ότι τα γραφικά τζιαι το σύστημαν χειρισμού τούτων των παιχνιθκιών ήταν πρωτόγονα με τα σημερινά δεδομένα. Τα σημερινά smartphone μπορούν να φιλοξενήσουν παιχνίθκια κάποια εκατομμύρια φορές πιο αποδοτικά. Αλλά εν υπάρχει ούτε ίχνος σήμερα της μαγείας τζιείνων των πρώτων παιχνιθκιών. Δεν μπορώ εύκολα να εντοπίσω τι ήταν τούτη η μαγεία, αν τζιαι πιστεύκω ότι η αδυναμία εντυπωσιασμού σε εικόναν οδηγούσεν την φαντασίαν των τότε σχεδιαστών να οργιάζει τζιαι να παράγει αριστουργήματα που διάφορες απόψεις.
Χμ, ήδη έγραψα πολλά τζιαι εν εκόντεψα καν των εξωπραγματικών Dune, Red Alert, Warcraft, Heroes of Might and Magic, Starcraft ή του απλησίαστου Fallout. Ή του τι με κρατά σήμερα μπροστά στο desktop μου μετά τα μεσάνυχτα. Πρέπει να σπάσω το θέμαν σε θκιό αναρτήσεις.

Ώσπου να επιστρέψω με το μέρος β', don't hold your breath. Τζιαι φυσικά, stay cool and keep rocking!

15 σχόλια:

  1. Ικανοποίηση μεγάλη νοιώθω άμα "εγκαταλείπω" τέτοια παιχνίδια -θυμίζοντας μου πως σε αυτά πάντα άλλοι ορίζουν τους κανόνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να τα εγκαταλείψεις, σημαίνει ότι εδοκίμασες τα τζιόλις.

      Διαγραφή
  2. Που μας ταξίδεψες σήμερα? Μέσα σε πέντε λεπτά μας έστειλες μια τριακονταετία πίσω. Αυτό το blog σαν μηχανή του χρόνου μοιάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμα εν για καλόν που πάμεν πίσω μια χαρά μας έρκεται έννεν ανίψιην; Ευτυχώς που έχουμεν ωραίες αναμνήσεις, εν η μισή χαρά τούτης της ζωής, η άλλη μισή τζιείνες που καρτερούν να γίνουν.

      Διαγραφή
  3. Είδες 8 χρόνια περίπου διαφορά στην ηλικία τι κάμνουν? Εψιλοπρόλαβα τους Άμστρατ μέσω ενός θείου, αλλά η ναυαρχίδα μου ήταν ένα mighty 486 πίσω στο 1993 ή 94. Και το πρώτο δικό μου game, το Indiana Jones and the Fate of Atlantis.

    Άμα αρκέψω να γράφω παιχνίδια εννά θέλω πέντε σελίδες οπότε εννά περιοριστώ στις εταιρίες που εκάμαν το gaming gaming στα 90's. Sierra, Psygnosis, Adeline, Interplay, Maxis, Westwood Studios, Bullfrog, Ybarra Entertainment, Electronics Arts (πριν να γίνουν μουνόπανα), Lucas Arts, η Blizzard στα σπάργανά της και να δούμε πόσες άλλες εξέχασα.

    Α ρε Γούφι...κάτσε να σκουπίσω τα σκουπιδάκια στα μάτια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το '94 που επήα Σαλονίκην έπιασα τζιαι γω έναν 486, τζιαι όσον τον αγόρασα, εχρειάστηκεν να πολλύνω τη μνήμη που 2 σε 4 MB γιατί εν έπαιζεν άλλωσπως το NBA live 1995. Κάπου έχω ακόμα την κούταν του (αθθυμάσαι τες κούτες που τα επουλούσαν τότε τα original;).
      Είοες για Sierra τζιαι αθθυμήθηκα την άλλην κατηγορίαν παιχνιθκιών που εν συνυφασμένη με τα PC: τα adventure. Το "Fate of Atlantis" θεωρείται all time classic του είδους, αθθυμούμαι ακόμα τον Τσουρινάκην που το ευλογούσεν στα αφιερώματα του PC MASTER. Εμέναν εν μου εκάτσαν πολλά τα adventure, αν τζιαι εδοκίμασα τόσον το "Last Crusade" (πριν φύω που Κύπρο) τζιαι λλίον το (εξίσου θρυλικό) "Monkey Island". Φυσικά, εν θα ήμουν gamer αν δεν είχα έρτει έστω σε επαφήν με τον απίστευτον Larry τζιαι τα leisure suites του...
      Ουφ, όντως μπορείς να μιλάς για μέρες για τούντα πράματα. Να βρεθούμεν για μπύρες τζιαι gaming κουβεντούλαν καμμιάν ημέραν.

      Διαγραφή
  4. http://www.sigmalive.com/news/perierga/277379/eftase-i-imera-tou-quotback-to-the-futurequot-to-minyma-tou-brown

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ είμαι σχετικά απογοητευμένος που την "πρόοδον" που τότε ως σήμερα. Ας πούμεν ο αντιδραστήρας σύντηξης στο delorian ή η αντιβαρύτητα εν είναι καν κοντά....

      Διαγραφή
  5. Νοσταλγία για ακόμα πιο παλιούς:

    http://blogs.reuters.com/great-debate/2015/10/20/dirty-pictures-that-recall-a-more-innocent-time/

    Strovoliotis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι καταλαβαίνω τι εννοείς αλλά όσον τζιαι να μου λείψει ο "ρομαντισμός" της περιόδου τζιείνης, έθθα μου λείψει τζιαι ο "ψευτοπουριτανισμός" της τζιαι η ανάγκη να χώνεσαι γι ανα "εκτονωθείς". Τωρά μπορεί να εν κάπως πιο "κυνικά" τα πράματα αλλά εν τζιαι απομυθοποιημένα, ώστε να ξέρεις λλίον πολλά τι να περιμένεις που την "πραγματικότηταν".

      Διαγραφή
  6. Ξέρω ούλλα τα κόλπα του wonder boy για να πιάνεις ζωες, skates κλπ. Αγαπημένο μου όμως το moon patrol. Από 90s λατρεύω το Myst.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ "εγύριζα" το double dragon με ένα διπλοσέλινο. To Wonder Boy 2 άρεσκε μου πάραπάνω, είshιεν στοιχεία RPG μαζί με τα arcade. Το πρώτο εν με "εβόλεψεν" ποττέ, ήθελεν καλό συντονισμό. Η σειρά του "Myst" όντως άφηκεν εποχήν αλλά ήμουν πολλά κολλημένος με τα real time strategy τότε (dune, warcraft, red alert) για να ασχοληθώ με adventure.

      Διαγραφή
  7. Ξέρω ούλλα τα κόλπα του wonder boy για να πιάνεις ζωες, skates κλπ. Αγαπημένο μου όμως το moon patrol. Από 90s λατρεύω το Myst.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το πρώτο μου PC ήταν ένα AMD 386SX στα 20 MHz, 2MB RAM , 40MB δίσκο, 2 οδηγούς δισκέτας (5,25" και 3,5") με DR-DOS 6.0 και.... Windows 3.0, Wordperfect (ή VolksWriter), Lotus 1-2-3 (ή Quattro Pro), Dbase III /IV, GW-Basic/BBC-Basic και φυσικα.... Logo, η γλώσσα με το χελωνάκι και τα σχήματα)
    Τα πρώτα games? ΝΒΑ (Lakers Vs Celtics and the NBA Playoffs) με μία σελίδα -χειρόγραφη συνήθως- με τα στατιστικά των ομάδων της προηγούμενης σαιζόν για κωδικούς... TV Sports Basketball, Sim City, Monkey Island (o πειρατής LeChuck λατρεμένος) και τα adventures της Sierra: Leisure Suit Larry (o γκομενιάρης Larry Laffer - άλλος λατρεμένος), King's Quest, Police Quest, Eco Quest και δε συμμαζεύεται.
    Και η κλασική ατάκα: "Κάτσε δκιάβασε τζιαι εν θα σου δώκει το computer να φάεις!" Βουλωμένο γράμμα διάβαζαν :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα-χααααααα....αθθυμούμαι το μπασκετάκι που λαλείς, εξέχασα το, όπως τζιαι τη σελίδα με τους κωδικούς, είχα την τζιαι γω. Επίσης το πιο παλιό superstar soccer, όπου έστηνες με κόπλα ομάδα σαν manager αλλά έπαιζες τζιαι τα ματς.
      Μόνο με το Larry ασχολήθηκα τζιαι λλίον με τον Indiana, αλλά τα adventure ήταν πολλά "αναλυτικά" για λλόου μου. Για τούτον επροτίμησα μιαν demi κατάστασην στα RPG.

      Διαγραφή